Aπο την εκλογή του αρχηγού της Νέας Δημοκρατίας και συμπατριώτη μας Κ. Καραμανλή στην πρωθυπουργία
Άρθρο του Δημοσιογράφου Δημητρίου Γ. Νάτσιου
Την Παρασκευή, 7 Μαρτίου, συμπληρώθηκαν δέκα χρόνια από την εκλογική νίκη της Νέας Δημοκρατίας στις Εθνικές Εκλογές της 7ης Μαρτίου 2004.
Ήταν οι εκλογές που ανέδειξαν τον αρχηγό της Νέας Δημοκρατίας και συμπατριώτη μας Κώστα Καραμανλή πρωθυπουργό της Ελλάδας και τη Νέα Δημοκρατία κυβέρνηση, ύστερα από 11 χρόνια συνεχούς παρουσίας στην αξιωματική αντιπολίτευση.
Με το παρόν άρθρο δεν επιχειρούμε τον απολογισμό της πενταετούς διακυβέρνησης της χώρας από τον Κ. Καραμανλή. Αυτό το επιχείρησαν άλλοι πριν από εμάς.
Αυτοί που γνωρίζουν καλύτερα τα θέματα της οικονομίας, της εξωτερικής πολιτικής στη διεθνή σκακιέρα και ανέλυσαν με περισσή σπουδή τα προβλήματα της εσωτερικής πολιτικής.
Οι ίδιοι αναλυτές ανέδειξαν και πρόβαλαν με επιτυχία τη νοοτροπία που είχε επικρατήσει στην Ελληνική κοινωνία κατά την πρώτη δεκαετία του 2000, την εξουσιαστική διαφθορά, την διαπλοκή, το πελατειακό και βαθύ κράτος του ΠΑΣΟΚ , το οποίο είχε αλώσει κράτος και συνειδήσεις.
Ο Κ. Καραμανλής με τα όποια λάθη και παραλείψεις του κατά την διακυβέρνηση της χώρας, και με κεντρικό σύνθημα «την επανίδρυση του κράτους» έδωσε τον πολυμέτωπο αγώνα για να σταματήσει τον κατήφορο και να διορθώσει τα κακώς κείμενα της τελευταίας τριακονταετίας σε πολιτικό, οικονομικό επίπεδο και νοοτροπία ψηφοφόρου.
Από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε την πρωθυπουργία και στο πρώτο Υπουργικό Συμβούλιο απευθυνόμενος στους υπουργούς του και τα στελέχη της κρατικής μηχανής, τους είχε προειδοποιήσει σε αυστηρό τόνο ότι θα πρέπει να πορευτούν όλοι και να ασκήσουν την εξουσία «σεμνά και ταπεινά». Δυστυχώς, στενοί του συνεργάτες δεν υπάκουσαν, ούτε εισάκουσαν την προτροπή και την προειδοποίηση του και συμπεριφέρθηκαν, πολιτεύτηκαν και άσκησαν εξουσία με προκλητική προσωπική προβολή και εξυπηρέτησαν το ίδιον συμφέρον τους, προκαλώντας με την συμπεριφορά τους το κοινό αίσθημα, περιφρονώντας τους ψηφοφόρους, προδίδοντας τον ίδιο τον πρωθυπουργό, ο οποίος τους εμπιστεύτηκε.
Στις εκλογές του 2009 ο πρωθυπουργός Kώστας Καραμανλής διεκδικώντας για τρίτη φορά την ψήφο και την εμπιστοσύνη του Ελληνικού λαού απευθύνθηκε με ειλικρίνεια, χωρίς περιστροφές ομολόγησε την δεινή οικονομική κατάσταση της χώρας και απαίτησε από τον Ελληνικό λαό οικονομικές θυσίες για να υπερβούμε την διεθνή οικονομική συγκυρία που απειλούσε και την Ελλάδα.
Οι προειδοποιήσεις, η ειλικρίνεια και η αγωνία του πρωθυπουργού δεν έπεισαν την πλειοψηφία του ελληνικού λαού, ο οποίος πίστεψε στις ανέξοδες υποσχέσεις του αρχηγού του ΠΑΣΟΚ Γ. Παπανδρέου, ο οποίος διαβεβαίωνε ότι «λεφτά υπάρχουν» και του εμπιστεύτηκε την πρωθυπουργία.
Το βράδυ των εκλογών και μετά την ήττα του ο Κ. Καραμανλής είχε το θάρρος να αναλάβει μόνος όλη την ευθύνη του αποτελέσματος των εκλογών και να παραιτηθεί από την αρχηγία της Νέας Δημοκρατίας.
Στη συνέχεια, δέχεται δριμεία κριτική από φίλους και αντιπάλους για την πολιτική που άσκησε κατά την θητεία του ως πρωθυπουργός. Αντιπολίτευση, ΜΜΕ, εφημερίδες, δημοσιογράφοι, αναλυτές και κομματικοί εσωτερικοί αντίπαλοι διατυπώνουν τις πιο απίθανες κατηγορίες και εξυφαίνουν ακραία σενάρια.
Ο ίδιος αποφεύγει να απαντήσει στις προκλήσεις και τις άδικες επιθέσεις όλο αυτό το χρονικό διάστημα, διότι πιστεύει ότι ο λαός είναι ο τελικός κριτής.
Με την πολιτική του στάση, την ευθύτητα, την συνέπεια του ακόμη και με την σιωπή του απέδειξε ότι αγαπά και υπηρετεί με σεβασμό την Δημοκρατία, τον λαό, τις ιδέες του και την πατρίδα, αφήνει δε τον χρόνο να απονείμει Δικαιοσύνη.
Όλο αυτό το χρονικό διάστημα μέχρι και σήμερα, δεν αισθάνθηκε την ανάγκη να απαντήσει στους δημοσίους κατηγόρους του και επικριτές του, ούτε να επιμερίσει τις ευθύνες του στους συνεργάτες του, ούτε να ζητήσει την επιείκεια κανενός.
Απευθύνθηκε στον κυρίαρχο λαό, του είπε την αλήθεια ζήτησε την υποστήριξη του, την ψήφο του για να συνεχίσει, δεν κατάφερε να πείσει, ούτε να αντιμετωπίσει τους δημαγωγούς αντιπάλους του.
Ο λαός εθισμένος και εκπαιδευμένος από τους αριστοτέχνες δημαγωγούς δυστυχώς αρέσκεται να ακούει μόνο ψέματα και να πιστεύει σε αυτά.
Ο Κ. Καραμανλής, αντίθετα, ακολουθεί τον δύσκολο δρόμο που χάραξε ο αείμνηστος πρόεδρος της Δημοκρατίας και Εθνάρχης Κωνσταντίνος Καραμανλής, ο οποίος αποδεχόταν την ετυμηγορία του λαού, αποσυρόταν και με την σιωπή του εμπιστευόταν την ιστορία και τον χρόνο.
