Υπήρξε κοινοτάρχης Πατρικίου από το 1975 ως το 1982 – Υπηρέτησε τον αγροτικό συνδικαλισμό με αγνότητα και ανιδιοτέλεια
Του Δημητρίου Γ. Νάτσιου
«Έφυγε» από τη ζωή τέλος Ιουνίου ( 30/6/2021) ο Θεόφιλος Βαρούτης. Γόνος αγροτικής οικογένειας γεννήθηκε στις 18 Μαρτίου 1936 από πρόσφυγες γονείς στο Πατρίκι.
Δύσκολη και φτωχή η εποχή μαζί, με το γεγονός ότι τα μαθητικά του χρόνια συνέπεσαν με τον Β παγκόσμιο πόλεμο, του στέρησαν, παρά την διάθεση και την δίψα του, την δυνατότητα να μορφωθεί. Αυτό όμως δεν στάθηκε εμπόδιο στο να δημιουργήσει μια καλή οικογένεια και να καταξιωθεί επαγγελματικά και κοινωνικά.
Το 1967 εξορίστηκε άδικα, στο πλαίσιο του γενικότερου κλίματος που υπήρξε εκείνη την ταραγμένη περίοδο.
Μετά το 1974 η δικαίωση για το άμεμπτο του χαρακτήρα του θα έρθει από τους συγχωριανούς του.
Θα τον εκλέξουν πρόεδρο της κοινότητα Πατρικίου για δυο θητείες (1975-1978 και 1978-1982).
Διετέλεσε δημοτικός σύμβουλος Αχινού, πρόεδρος των θεριζοαλωνιστών Μακεδονίας- Θράκης, πρόεδρος του Παραρτήματος Εθνικής αντίστασης Νιγρίτας , ενώ υπηρέτησε και τον ΤΟΕΒ Νιγρίτας.
Από τα δυο του παιδιά, τον Χρήστο και την Ραχήλ είδε τη συνέχεια της ζωής αποκτώντας τέσσερα εγγόνια και χάρηκε βλέποντας την επαγγελματική τους προκοπή.
Από τον γιό του Χρήστο ο εγγονός του Παναγιώτης έγινε γιατρός και ο Θεόφιλος φαρμακοποιός και από τα παιδιά της κόρης του Ραχήλ είδε την Φωτεινή να γίνεται φαρμακοποιός και τον Χρυσάφη γεωπόνος.
Oσοι τον γνώρισαν μιλούν για έναν καλοσυνάτο άνθρωπο, δοτικό που η συναναστροφή μαζί του σου ζέστανε την καρδιά, σε έκανε να αισθανθείς όμορφα για την ανθρωπιά του και την προσήλωση του σε αρχές και αξίες.
«Συγκινητικά λόγια από τον Κρυστάλλη Μαραγκό»
Ο συνταξιούχος συντοπίτης του Κρυστάλλης Μαραγκός έγραψε στη σελίδα του χωριού Πατρίκι και τη σελίδα της εκκλησίας του χωριού για τον θεόφιλο Βαρούτη:
«Θεόφιλε σε αποχαιρετούμε με τον πιο απλό και σεμνό τρόπο, γιατί ξέρουμε πως εσύ που έζησες με τη σοφία της απλότητας, με τη φωτιά της μάχης, με τη δίψα της δικαιοσύνης,τιμούσες τον λακωνικό τρόπο έκφρασης και ζωής.
Σταράτα και καθαρά λόγια, δυναμικά και έντιμα έργα, παλληκαρήσια και κοφτερή σκέψη , πρωτοπόρα στάση ζωής, πορεύτηκες με σταθερότητα και συνέπεια, προσηλωμένος στον ανθρωπιστικό προσανατολισμό σου και τις βαθιές κοινωνικές ευαισθησίες σου.
Θα σε θυμόμαστε ως πρόεδρο της κοινότητας μας, με την τεράστια ανιδιοτελή προφορά σου και τους αγώνες σου για την προόδο του χωριού μας
Το πέρασμα σου από τη ζωή ήταν ένας αέρας ποιοτικός. Φεύγεις περήφανος και με ψηλά το μέτωπο. Γιατί δεν πόνεσες, δεν έβλαψες, δεν πίκρανες κανέναν. Γιατί αγάπησες και αγαπήθηκες από όλους.»
