Στην έρμη αυτή εποχή των μνημονίων και της οικονομικής κρίσης, που η ανεργία έχει φτάσει στα ουράνια και η φτώχεια χτυπάει όλο και περισσότερα νοικοκυριά, νομίζαμε ότι το κράτος θα είχε τουλάχιστον «τσίπα» να φροντίσει για την υγεία μας, αλλά… δεν το βλέπω. Στα σκαριά είναι η συγχώνευση των δύο Γυναικολογικών κλινικών στο Νοσοκομείο Σερρών, ενώ ετοιμάζονται και άλλες χωροταξικές αλλαγές, μετακομίσεις κλινικών από έναν όροφο σε άλλον κλπ. Από τη συγχώνευση, πάντως, θα προκληθεί μείωση 18 κλινών και είναι να αναρωτιέται κανείς με ποιο σκεπτικό λαμβάνονται αυτές οι αποφάσεις… Και στην τελική, ποιον εξυπηρετούν; Το «ταμείο» του Νοσοκομείου; Να συμφωνήσω ότι η «οικονομία» είναι το «ευαγγέλιό» μας όλα αυτά τα χρόνια, άσχετα αν επιτυγχάνεται ή όχι. Γιατί, όμως, ως Έλληνες πολίτες να πληρώνουμε τα μαλλιοκέφαλά μας σε φόρους και να μην έχουμε ούτε τη στοιχειώδη περίθαλψη από τα δημόσια Νοσοκομεία (προσωπικά είμαι fan τους, το γιατί θα σας το εξηγήσω σε άλλη επικοινωνία μας) γιατί εκεί οδηγούμαστε;