Έκανε την χώρα της ηθικό κέντρο της Δύσης- Δεν απέφυγε την αγιοποίηση της η Βιογράφος
Με τον τίτλο: Το αουτσαϊντερ της αντοχής η Αμερικανίδα συγγραφέας Κάτι Μάρτον, βιογράφος της Άνγκελα Μέρκελ, μιλάει στην «Καθημερινή» της Κυριακής για τη γυναίκα πίσω από τη Καγκελάριο στο Βιβλίο της «Η Καγκελάριος» που θα κυκλοφορήσει στα Ελληνικά από τις εκδόσεις Ψυχογιός σε λίγες ημέρες.
Διαβάζοντας τη συνέντευξη που παραχώρησε στον δημοσιογράφο Σάκη Ιωαννίδη η συγγραφέας, καταλαβαίνει κανείς πως διαμορφώθηκε η ιδιοσυγκρασία της Μέρκελ που μεγάλωσε στην αστυνομοκρατούμενη Ανατολική Γερμανία , ευαισθητοποίησε ως καγκελάριος όσο κανείς άλλος ηγέτης του Γερμανούς για το χρέος τους απέναντι στους Εβραίους και σε όλο τον κόσμο.
Η Βιογράφος της Μέρκελ λέει – εκτιμά ότι το μεγαλύτερο επίτευγμα της καγκελάριου ήταν ότι έκανε τη Γερμανία, όχι μόνο ατμομηχανή της Ευρώπης αλλά και το ηθικό κέντρο της Δύσης από τον τρόπο που αντιμετώπισε την προσφυγική κρίση και την υποδοχή ενός εκατομμυρίου προσφύγων από τη Γερμανία.
Από το 2015 η Γερμανία είναι ένα έθνος προσφύγων και είναι απίστευτο ότι το πρώην Τρίτο Ραϊχ (αυτό που αιματοκύλησε τον κόσμο) είναι σήμερα η χώρα που προσβλέπει ο κόσμος για την ηθική καθοδήγηση, μία που η ΗΠΑ, είναι απούσες.
Εμείς αυτό που έχουμε να συμπληρώσουμε, πάνω στα στοιχεία που κειμένου που αναδημοσιεύουμε, είναι ότι η Γερμανία, η μεγάλη δύναμη της γηραιάς Ηπείρου με την πειθαρχία της και τον δοκιμασμένο τρόπο παραγωγής πλούτου, εξασφαλίζει ευημερία, δουλειά και κοινωνικό κράτος σε όλους τους πολίτες της, Γερμανούς και μη.
Από κει και πέρα έχουμε να παρατηρήσουμε ότι η βιογράφος της Μέρκελ φαίνεται να μην απέφυγε το ολίσθημα πολλών βιογράφων – αυτό της «αγιοποίησης» του βιογραφούμενου. Έχουμε, όπως και πολλοί άλλοι, πολλές ενστάσεις για την ηγεσία της κ. Μέρκελ, όπως η απουσία οράματος για την Ευρώπη και η διεκπεραιωτική διαχείριση των ζητημάτων. Σε ένα κόσμο που συμβαίνουν οι πιο μεγάλες αλλαγές, η Ευρώπη είναι απλός θεατής . Καμία αντιστοίχηση της οικονομικής της ισχύος με το γεωπολιτικό της αποτύπωμα. Και τα γράφουμε αυτά χωρίς την φόρτιση των καθ ΄ημάς, γιατί τότε έχουμε να προσάψουμε ακόμα πιο σοβαρές μειονεξίες στην διοίκησή της. Τι να πει κανείς όταν μεταξύ Σαμαρά – Βενιζέλου και Τσίπρα επέλεξε να στοιχηθεί με τον αποκρουστικό λαϊκισμό του δεύτερου. Η όταν ο Ερντογάν πράττει τα όσα πράττει τα τελευταία χρόνια, η κ. Μέρκελ ς κρατά απλώς το λογιστικό μπλοκάκι των οικονομικών συμφερόντων της Γερμανίας ή, ακόμα χειρότερα, εκείνο των ψήφων της τουρκικής μειονότητας.
Δ.Ν.
