Σαββατοκύριακο 15-16 του Μάρτη, του καταραμένου έτους 2014. Σήμερα Σάββατο Μνήμη Αγαπίου, Αριστόβουλου Αποστόλου, Μανουήλ νεομάρτυρος.
Χρόνια πολλά και καλά στις εορτάζουσες και εορτάζοντες.
Κυριακή Β΄ Νηστειών Γρηγορίου Παλαμά.
Η μνήμη μου γυρίζει δεκάδες χρόνια πίσω, φοιτητής στο «ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ», όταν σαν σήμερα αντικρύζαμε τον σοφό καθηγητή μας, άνθρωπο κυρίως, τον αείμνηστο πλέον, Αριστόβουλο Μάνεση και σπεύδαμε από αγάπη και σεβασμό να του ευχηθούμε τα χρόνια μας πολλά και καλά.
Και εκείνος με πολλή χαρά και αγάπη μας ευχαριστούσε και μας αντεύχετο να γίνομε καλοί επιστήμονες.
Οι αποφάσεις του ΣτΕ (Συμβούλιο της Επικρατείας) όπως και του Αρείου Πάγου κύριε γενικέ διευθυντά της Νέας …. δεν είναι τελεσίδικες αλλά αμετάκλητες.
Γι’ αυτό μην ασχολείσαι κύριε Γενικέ, με θέματα σοβαρά. Με «πατάτες και κρεμμύδια», λέγω ναι.
Συμφωνώ.
Τα «μεταξωτά βρακιά θέλουν και επιδέξιους … λους», λέγει ο θυμόσοφος Λαός μας.
Σοβαρώς κύριε Δήμαρχε, δεν μπορεί να καταργηθεί ή να μειωθεί το χαράτσι 80% επί της αξίας του καταναλισκομένου νερού;
Περίεργα νομικά!
Για την ΔΕΥΑΣ,
ενταύθα.
Τι συμβαίνει με το νερό στο Λευκώνα;
Τι πρόβλημα υπάρχει;
Αναμένομεν τεκμηριωμένες αποδείξεις.
Πού βρίσκεται η δικογραφία για το κλειστόν κατάστημα στην καρδιά της πόλης, στις οδούς Μεραρχίας – Δ. Σολωμού, κληροδότημα του Κανάκη;
«Μπήκε» αρχείο ή προσδιορίσθηκε δικάσιμος;
Εγκρατής νομικός ισχυρίζεται ότι στοιχειοθείται το αδίκημα της παράλειψης καθήκοντος.
Επειδή δεν γνωρίζω από Νομικά και τέτοια, παρακαλώ σχετική ενημέρωση.
Μια σύσταση λόγω εμπειρίας, γνώσης και γνώσεων προς τους γενικούς διευθυντές ή ό,τι άλλο είναι τοπικών καναλιών, προς τον Νίκο και τον Γιώργο.
Τους υπενθυμίζω ότι ευτυχώς, ενώ κατ’ άλλους διαβασμένους δυστυχώς, η αχαριστία, η αγνωμοσύνη και η αναισχυντία δεν είναι ποινικά αδικήματα.
Κρίνονται όμως οι χαρακτηρισμοί αυτοί από την αξιοπρέπεια, την Παιδεία μας και το ήθος μας.
Τους υπενθυμίζω ότι εις την Αρχαίαν Γραμματείαν γίνεται λόγος περί «ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ».
Στην Αγία Γραφή υπάρχει φράση, που ορίζει:
«Ορη τα υψηλά ταις ελάφοις, πέτρα καταφυγή τοις λαγωοίς». Εδώ το «ω» θέλει υπογεγραμμένη.
Περί όλων αυτών επιτρέπεται και η συνεργασία.
Λέγεται ότι ο δημοσιογράφος, ο γνήσιος, ο αναλυτής, ο διαβασμένος εκτός από την ΔΕΟΝΤΟΛΟΓΙΑ, η οποία βιάζεται «κτηνωδώς», ως λέγουν Σερραίοι υποψιασμένοι, νάναι πιστός διάκονος της ΑΛΗΘΕΙΑΣ, της ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ, της ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΟΤΗΤΑΣ και να μη ασχολείται με θέματα που δεν γνωρίζει καλώς, δια το Α΄ ή Β΄ θέμα.
Κυρίως να μη κατέχεται από εμπάθεια προς ανθρώπους που κάτι αξίζουν.
Ευχαριστώ για την κατανόησιν.
Είναι προφανές ότι είναι αδύνατον να προκύψει η πολυπόθητη εθνική ομοψυχία και συνεννόηση επί των καυτών προβλημάτων που ταλανίζουν την πολύπαθη Ελλάδα εάν δεν υπάρξει κάθαρση, και δεν εννοώ τη μιντιακή, επικοινωνιακή, αλλά σε βάθος και ουσία που να δείχνει στον πολίτη ότι τιμωρούνται ή το ελάχιστο.
Εξοστρακίζονται από το πολιτικό γίγνεσθαι στερούμενοι όλων των προνομίων τους (συντάξεις επιδόματα κ.λπ.) αυτοί και οι επίγονοί τους που χειρίσθηκαν τα κοινά και κατέστρεψαν διαχρονικά μια χώρα που με τόσες θυσίες προσπάθησε να κρατηθεί σαν έθνος στην οικουμένη.
Αντί αυτού, οι ίδιοι οι ηθικοί και φυσικοί αυτουργοί ξανά χειρίζονται τα δημόσια νουθετώντας τον Έλληνα πολίτη μέσα από τα αμαρτωλά μέσα ενημέρωσης, που αντί να τους καταγγείλουν τους εμφανίζουν ως ειδήμονες των προβλημάτων και, τέλος, οι γόνοι αυτών αρχίζουν και καταλαμβάνουν δημόσιες θέσεις για τον επόμενο αιώνα – τρανό παράδειγμα οι οικογένειες Mητσοτάκη, Kεφαλογιάννη και όλοι οι υπόλοιποι.
Αντίθετα από ό,τι ελπίζαμε, η ένταξη της Ελλάδας στην Ευρώπη δεν έλυσε τα προβλήματα. Η κρίση απεκάλυψε τις κρυμμένες αρνητικές πτυχές της ευρωπαϊκής υπερ-προστασίας η οποία ανευθυνοποίησε την ελληνική οικονομία και κοινωνία. Σήμερα οι πολιτικοί ορίζοντες διαγράφονται σκοτεινοί.
Απειλείται, επομένως, ο κύριος στόχος για τον οποίο ο Κωνσταντίνος Καραμανλής επέμεινε για την ένταξη της Ελλάδας: η πολιτική και γεωπολιτική εξασφάλιση.
Δεν αμφισβητείται η χρησιμότητα της συμμετοχής μας στο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι· κάθε άλλη εκδοχή είναι δυσμενέστερη. Χρειάζεται, όμως, να συνειδητοποιήσουμε την ανάγκη να στηριζόμαστε και στις δικές μας δυνάμεις, τόσο στον οικονομικό, όσο και στον γεωπολιτικό τομέα. Η επανεπένδυση στην πολιτική συμβολική συνιστά ευρωπαϊκό, αλλά και εθνικό ζήτημα.
Ναι, υπερηφάνως το λέγω.
Ότι στις Σέρρες δεν έκλεισε το κατάστημα της Τραπέζης της Ελλάδος, χάρις στο δικό μου ενδιαφέρον.
Ο τότε διοικητής της Τραπέζης Ελλάδος κ. Νικ. Γκαργκάνας είπε χαριτολογώντας:
«Πώς να το κλείσωμε το κατάστημά μας στις Σέρρες, μετά πως θα γλιτώσομε από τον κ. Αραμπατζή»;
Νίκο, είσαι για Τεργέστη, το «πόθεν έσχες» των άλλων τα ξέχασες;
Κρίμα που μας διδάσκεις και δημοσιογραφία και κυρίως ήθος και αξιοπρέπεια.
Αλήθεια, εσύ γιατί δεν διδάσκεις δημοσιογραφία, ως καθηγητής, όπως οι δύο εκλεκτοί συνεργάτες σου;
Στην «ΟΡΕΣΤΙΑΔΑ» ακούγεται και λέγεται:
«ΠΟΘΕΝ ΆΡΞΩΜΑΙ ΘΡΗΝΩΝ».
ΚΟΥΪΖ:
– Σε ποιον … βαθυστόχαστο «αναλυτή» φέρθηκα ανθρώπινα, λειτούργησα ως πατέρας όταν ο γιος του, καλός μαθητής «αστόχησε», το πρώτον κατά τις εισαγωγικές εξετάσεις στο Πανεπιστήμιο και στη Σχολή που ήθελε;
Τουτέστιν κατόπιν παρακλήσεως του πατέρα, καθημερινώς σχεδόν, τους «τραπέζωνα», στο τότε – Ιταλικό Εστιατόριο, επί της Εθνικής Αντιστάσεως.
Δεν μετανιώνω. Αλλά η σημερινή στάση του πατέρα απέναντί μου και στα παιδιά μου, με πολλές και αξιόλογες σπουδές, με πικραίνει. Οχι γιατί «μας κριτικάρει», αλλά γιατί κατέχεται από εμπαθείας και στάζει χολή.
