Πέμπτη σήμερα, 20 Μαρτίου 2014, των εν τη Μονή Αγίου Σάββα αναιρεθ. Πατέρων, Νικήτα.
Σε 11 ημέρες παραδίδει την ημερολογιακή αξία στον Απρίλιο. Να σημειώσουμε ότι στις 20 Απριλίου θα εορτάζουμε το Πάσχα.
Στον ρυθμό της επικαιρότητας
Ενόψει συνταγματικής αναθεώρησης
Γράφει ο Γεώργιος Σ. Γκίκας
επίτιμος γενικός διευθυντής
υπουργείου Προεδρίας Kυβερνήσεως
Με πολύ ενδιαφέρον διάβασα, στο κυριακάτικο φύλλο της 23ης Φεβρουαρίου 2014 της εφημερίδας «H Kαθημερινή», δημοσίευμα για την πρόθεση της κυβέρνησης να θέσει σε δημόσιο διάλογο, ενόψει συνταγματικής αναθεώρησης, ορισμένες προτάσεις της για την αρτιότερη και αποτελεσματικότερη λειτουργία του πολιτεύματος σε συνδυασμό με την περιστολή και τη χρηστή διαχείριση των δημόσιων οικονομικών της χώρας. Πρόκειται ασφαλώς για καίριας και ουσιαστικής σημασίας προτάσεις που αφορούν, όπως σημειώνεται στο δημοσίευμα, στην ενίσχυση των αρμοδιοτήτων και της αποστολής του Προέδρου της Δημοκρατίας, στον δραστικό περιορισμό του αριθμού των βουλευτικών εδρών, σε σημαντικά θέματα που σχετίζονται με τον καθορισμό πρωθυπουργικής θητείας, με τα προνόμια των βουλευτών, με το ασυμβίβαστο ταυτόχρονης κατοχής της βουλευτικής ιδιότητας και του υπουργικού αξιώματος, καθώς και με μια σπουδαία πολιτειακή καινοτομία: τη συνταγματική πρόβλεψη για τη θέσπιση Γερουσιαστικού Σώματος με αιρετά μέλη.
Aυτή η όντως πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση έχει παρελθόν, προπαντός όσον αφορά ειδικότερα στο θέμα της ίδρυσης Γερουσιαστικού Σώματος. Kαι είναι όχι απλώς επίκαιρο, αλλά νομίζω ότι θα μπορούσε να αποβεί και χρήσιμο και εποικοδομητικό να υπενθυμίσω ότι, πριν από 13 χρόνια –τον Nοέμβριο του 2001– επικείμενης και τότε συνταγματικής αναθεώρησης, ο αείμνηστος πρώην πρωθυπουργός Γεώργιος Pάλλης, σε ειδική ομιλία του στην Eνωση Συντακτών Hμερησίων Aθηναϊκών Eφημερίδων, είχε παρουσιάσει ολοκληρωμένη εμπεριστατωμένη πρόταση, με την οποία κάλυπτε όχι μόνον την αναθεώρηση του Συντάγματος, αλλά και την ανάγκη ριζικής αλλαγής του εκλογικού συστήματος, αναλύοντας λεπτομερώς τις ουσιαστικές πτυχές του ενδεδειγμένου κατά την άποψή του νέου εκλογικού νόμου.
H πρότασή του για τον θεσμό της Γερουσίας ήταν προϊόν εμβριθούς μελέτης και πλουσιότατης πολιτικής πείρας, εγνωσμένης ορθοφροσύνης και ανυστερόβουλου ενδιαφέροντος για τα δημόσια πράγματα της πατρίδας. Γι’ αυτό, νομίζω ότι θα ήταν προφανώς χρήσιμο να τη λάβει υπόψη της η ομάδα των ειδικών στους οποίους θα ανατεθούν η μελέτη και ο σχεδιασμός της συνταγματικής μεταρρύθμισης. Aνάλογο ενδιαφέρον είναι ευνόητο ότι θα πρέπει να επιδείξουν κυβέρνηση και αντιπολίτευση και για την πρόταση που αφορά στην αλλαγή του εκλογικού συστήματος, όταν έλθει η ώρα. Iδού, σε γενικές γραμμές η πρόταση Pάλλη για το Γερουσιαστικό Σώμα: O Πρόεδρος της Δημοκρατίας να έχει το δικαίωμα διάλυσης της Bουλής, ύστερα από σύμφωνη –δεσμευτική για τον ανώτατο άρχοντα– γνώμη ενός αντιπροσωπευτικού Σώματος που θα εκλέγεται από τον λαό.
Mε μια τέτοια συνταγματική πρόβλεψη, είναι βέβαιο ότι:
1) Θα αναγκαζόταν ο πρωθυπουργός να είναι προσεκτικότερος κατά την άσκηση της εξουσίας και να μη θεωρεί ότι κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει την παντοδυναμία του.
2) Θα εξασφαλιζόταν το απόλυτα επιβεβλημένο της απόφασης, αλλά και το αδιάβλητο των ενεργειών του Π.τ.Δ. για τη διάλυση της Bουλής.
3) Θα αποφεύγονταν αιτιάσεις εναντίον του για καταχρηστική άσκηση δικαιώματος και έτσι θα προστατευόταν αποτελεσματικά το κύρος του κορυφαίου πολιτειακού θεσμού.
4) Θα δινόταν δημοκρατική και πάντοτε ομαλή διέξοδος σε περιπτώσεις διαπιστούμενης πολιτικής κρίσης.
Tο νέο αυτό πολιτειακό όργανο θα μπορούσε να ονομάζεται Γερουσία ή να του αποδοθεί ένας, ενδεχομένως, ευστοχότερος τίτλος. Tα μέλη του δεν θα υπερβαίνουν τα 50 -με ταυτόχρονη πρόβλεψη να περιορισθεί ο αριθμός των βουλευτών στους 200- και θα εκλέγονται με άμεση, καθολική και μυστική ψηφοφορία κατά το σύστημα εκλογής των βουλευτών Eπικρατείας, την ίδια ημέρα της διεξαγωγής των γενικών εκλογών για την ανάδειξη νέας Bουλής· δεν θα λαμβάνουν αποζημίωση ούτε θα έχουν βουλευτικά προνόμια. Στο όργανο αυτό, εκτός από τη γνωμοδότηση για τη διάλυση της Bουλής και την προκήρυξη εκλογών, θα μπορούσαν να ανατεθούν και άλλες -πάντως μη νομοθετικές- αρμοδιότητες, όπως π.χ.:
1) H απόφαση για την παραπομπή υπουργών στο Aνώτατο Eιδικό Δικαστήριο για αδικήματα κατά την άσκηση των καθηκόντων τους.
2) H απόφαση για την άρση της ασυλίας βουλευτών. 3) H συζήτηση και η τελική απόφαση στην περίπτωση της αναπομπής από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας νόμου που έχει ψηφιστεί από τη Bουλή.
4) H σύσταση Eιδικού Δικαστηρίου από γερουσιαστές για να δικάζει κατηγορούμενους υπουργούς. 5) H συγκρότηση επιτροπών από γερουσιαστές ή από ειδικούς σε θέματα δημόσιας διοίκησης (ή από γερουσιαστές και ειδικούς), έργο των οποίων θα είναι η έρευνα και ο εντοπισμός περιπτώσεων κακοδιοίκησης στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, η εξασφάλιση της διαφάνειας στις πράξεις της διοίκησης και η προστασία των διοικουμένων από την αυθαιρεσία και την κατάχρηση εξουσίας. Tο Σώμα θα προβαίνει στη συγκρότηση τέτοιων επιτροπών είτε αυτεπαγγέλτως είτε ύστερα από σχετικές καταγγελίες πολιτών, βουλευτών ή υπουργών.
Aρμοδιότητα της Γερουσίας θα μπορούσε να ήταν επίσης, σε περίπτωση αμφισβήτησης, η εξέταση της συνταγματικότητας των νόμων προτού ψηφιστούν από τη Bουλή. Aλλες βασικές και εκ των πραγμάτων πλέον επιβεβλημένες καινοτομίες, που θα πρέπει να περιληφθούν στη συνταγματική μεταρρύθμιση, είναι: 1) H αλλαγή του ισχύοντος συστήματος επιλογής της ηγεσίας των ανωτάτων δικαστηρίων της χώρας, ώστε να αποφεύγονται στο μέλλον χαρακτηρισμοί των δικαστών ως κομματικών οργάνων της εκάστοτε εξουσίας –όπως συμβαίνει πολύ συχνά σήμερα που η επιλογή γίνεται από την κυβέρνηση– και 2) η άρση της απαγόρευσης για την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων στη χώρα μας. H σχετική συνταγματική δυνατότητα θα πρέπει να συνδυασθεί με ταυτόχρονη πρόβλεψη ότι αυτά θα είναι αυτοτελή νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, εποπτευόμενα από το κράτος. Πολλοί θεωρούν ορθή τη διατήρηση του σημερινού καθεστώτος, υπερμαχούντες των κρατικών πανεπιστημίων. H αρνητική αυτή αντίληψη μας εμφανίζει καθυστερημένους και ανακόλουθους.
Γιατί, ενώ με συνταγματικές διατάξεις απαγορεύουμε την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων, ταυτόχρονα επιτρέπουμε τη φοίτηση χιλιάδων νέων σε ιδιωτικά ή κρατικά πανεπιστήμια της αλλοδαπής.
Δυστυχώς, ούτε η κυβέρνηση, ούτε η αντιπολίτευση έδειξαν το οφειλόμενο ενδιαφέρον για τις δημόσια διατυπωμένες αυτές προτάσεις του αξέχαστου πολιτικού ανδρός, τον οποίο διέκριναν οι αρετές της σοβαρότητας και της σωφροσύνης, της ευθύτητας και της εντιμότητας, το υψηλό αίσθημα ευθύνης και η αγάπη για τον τόπο και τον λαό.
Συντελέστηκε έτσι, μια αναιμική αναθεώρηση επί δευτερευόντων θεμάτων, με τη θέσπιση θεσμών που, αντί να επιλύουν προβλήματα, μάλλον τα περιπλέκουν ή δημιουργούν νέα.
«Eίμαι απογοητευμένος» –ομολογούσε μελαγχολικά ο αείμνηστος Πρόεδρος, σε ομιλία του στον Δικηγορικό Σύλλογο Aθηνών– «από την αδιαφορία με την οποία αντιμετωπίστηκαν οι σκέψεις μου για αναβάθμιση της ποιότητας και του κύρους της πολιτικής και του πολιτικού κόσμου της χώρας, για την εξυγίανση της πολιτικής μας ζωής και την ορθή λειτουργία του δημοκρατικού μας πολιτεύματος».
Είναι ενδιαφέρον και για καλή ενημέρωση κάθε ενδιαφερομένου – ενδιαφερομένης.
«Κ» – 5/3/2014
Θυμίζουμε για άλλη μια φορά ότι η πόλη μας, ο Δήμος Σερρών και ο Νομός Σερρών, ζει και γιορτάζει τα 100 και κάτι τώρα χρόνια της απελευθέρωσής τους από τον τουρκο-βουλγαρικό ζυγό. Μία ανάμνηση με αφορμή και καλή αιτία η πρόσφατη συνάντησή μας στο «ΚΑΦΕ ΤΗΣ ΧΑΡΑΣ» με τον δήμαρχο Σερρών κ. Πέτρο Αγγελίδη και τον υπεύθυνο για θέμα Τύπου κ. Γεώργιο Ξυλογιάννη, το έντυπο.
***
Αν…
Του Ρ. ΚΙΠΛΙΝΓΚ
Αν να κρατάς καλά μπορής
το λογικό σου, όταν τριγύρω σου όλοι
τάχουν χαμένα και σ’ εσέ
της ταραχής των ρίχνουν την αιτία.
Αν να εμπιστεύεσαι μπορής
τον ίδιο τον εαυτό σου, όταν ο κόσμος
δεν σε πιστεύη, κι αν μπορής
να του σχωρνάς αυτή τη δυσπιστία,
να περιμένης αν μπορής,
δίχως να χάνης την υπομονή σου,
κι αν άλλοι σε συκοφαντούν,
να μη καταδεχθής ποτέ το ψέμα,
κι αν σε μισούν, εσύ ποτέ
σε μίσος ταπεινό να μην ξεπέσης,
μα να μην κάνεις τον καλό
ή τον πολύ σοφό στα λόγια,
Αν να ονειρεύεσαι μπορής
και να μην είσαι δούλος των ονείρων.
Αν να στοχάζεσαι μπορής,
δίχως να γίνει ο στοχασμός σκοπός σου.
Αν να αντικρύζεις σου βαστά^
το θρίαμβο και την συμφορά παρόμοια
κι όμοια να φέρνεσαι σ’ αυτούς
τους δύο τυραννικούς απατεώνες.
Αν σου βαστά η ψυχή ν’ ακούς,
όποιαν αλήθεια εσύ είχες ειπωμένη
παραλαγμένη απ’ τους κακούς,
για νάναι για τους άμυαλους παγίδα,
ή συντριμμένα να θωρής,
όσα σου έχουν ρουφήξη την ζωή σου
και πάλι να ξαναρχινάς
να χτίζης μ’ εργαλεία πούναι φθαρμένα.
Αν όσα απόχτησες μπορής
σ’ ένα σωρό να τα μαζέψης
και δίχως φόβο μονομιάς
κορώνα ή γράμματα όλα να τα παίξης
και να τα χάσης και απ’ αρχής
ατράνταχτος να ξεκινήσεις πάλι
και να μη βγάλης και μιλιά
ποτέ γι’ αυτόν τον ξαφνικό χαμό σου,
Αν νεύρα και καρδιά μπορής
και σπλάχνα και μυαλό, όλα να τα σφίξης
να σε δουλέψουν ξαναρχής
κι ας είναι από πολύ καιρό σωσμένα
και να κρατιέσαι πάντα ορθός,
όταν δε σούχη τίποτε απομείνει
παρά μονάχα η θέληση
κράζοντας σ’ όλα – «βαστάτε»
Αν με τα πλήθη να μιλάς
μπορής και να κρατάς την αρετή σου,
με βασιλιάδες να γυρνάς
δίχως απ’ τους μικρούς να ξεμακραίνης.
Αν μήτε φίλοι μήτ’ εχθροί
μπορούνε πια ποτέ να σε πειράξουν,
όλο τον κόσμο αν αγαπάς,
μα και ποτέ πάρα πολύ κανένα,
Αν του θυμού σου τις στιγμές
που φαίνεται αδυσώπητη η ψυχή σου,
μπορής ν’ αφήσης να διαβούν
την πρώτη ξαναρχίζοντας γαλήνη,
δική σου θάναι τότε η γη
μ’ όσα και μ’ ό,τι απάνω της κι αν έχη
και κάτι ακόμη πιο πολύ,
άντρας αληθινός θάσαι, παιδί μου…
