Δεν πρόλαβαν να ανεβούν τα καύσιμα και οι δημόσιοι υπάλληλοι διεκδικούν επίδομα
Αναγνώστης, φίλος της στήλης, παρακολουθώντας δελτίο Ειδήσεων σε τοπικό τηλεοπτικό σταθμό , άκουσε συνδικαλιστή εκπαιδευτικό να θέτει ζήτημα καταβολής επιδόματος από το κράτος, δεδομένου ότι ανέβηκαν οι τιμές των καυσίμων και ξοδεύονται οι εκπαιδευτικοί να κινούνται με τα αυτοκίνητα τους στα διάφορα σχολεία του Νομού.
Τι να πρωτοθαυμάσει κανείς. Την συνδικαλιστική ετοιμότητα που την συγκυριακή αύξηση των καυσίμων έσπευσε να «την κάνει κέρματα»; Την απαίτηση όλων των συντεχνιών να «λάβουν» από το κράτος, λες και το κράτος δεν είμαστε εμείς;
Είναι φανερό πως οι προνομιούχοι δημόσιοι υπάλληλοι ζουν στον κόσμο τους. Τι να πουν οι άτυχοι του ιδιωτικού τομέα που όλη μέρα τρέχουν για το μεροκάματο και από κανένα κράτος δεν προσδοκούν να τους δώσει τη χασούρα των καυσίμων.
Είναι διαπιστωμένο, πια, ότι στη χώρα μας πορεύονται παράλληλα δυο κοινωνίες: των δημοσίων υπαλλήλων και των σκληρά εργαζομένων του ιδιωτικού τομέα. Κάποτε, όμως, αυτές οι δυο κοινωνίες πρέπει να συναντηθούν και η ευνοημένη πλευρά των δημοσίων υπαλλήλων καλό θα είναι να παύσει να προκαλεί πριν βρεθεί μπροστά σε δυσάρεστες εκπλήξεις, που θα διαμορφώσει η αγανάκτηση των μη προνομιούχων.
Επίσης, για το θέμα, υπενθυμίζουμε στους εκπαιδευτικούς ότι παλιότερα, οι δάσκαλοι- σε κάποιες περιπτώσεις και οι καθηγητές γυμνασίων και Λυκείων – διέμεναν στον τόπο εργασίας τους δυναμώνοντας με την παρουσία τους τις τοπικές κοινωνίες και διασφαλίζοντας ουσιαστική σύνδεση με τους μαθητές τους. Για γνωστούς λόγους, όλοι σχεδόν οι εκπαιδευτικοί διαμένουν, πλέον, στην πρωτεύουσα του Νομού και πάνε και έρχονται στα σχολεία σαν επισκέπτες.
Δ.Ν.
