Αδιαπραγμάτευτες αρχές η ελευθερία, το κράτος δικαίου, το απαραβίαστο των συνόρων
Ένα υπέρλαμπρο ήλιο μας υπόσχεται για σήμερα η ΕΜΥ και ένα καιρό ανοιξιάτικο ως την Μεγάλη Εβδομάδα. Έχουμε και ωραία τραγούδια, πρωί, πρωί, μέσα από τα ερτζιανά ( ακούω την Νανά Μούσχουρη, μακριά στον Κατμαντού). Νότες και ύμνοι στη ζωή και οι καταθέσεις στο χρηματιστήριο της καρδιάς μας. Τραγουδούμε και τις πίκρες, άλλωστε οι άνθρωποι δεν θα πάψουν να ελπίζουν στο καλύτερο, παρά τις μεμψιμοιρίες τους, τις περιοδικές κρίσεις της ανθρωπότητας, τις αδικίες, τις ανισότητες της ζωής, που υπήρχαν , υπάρχουν και θα υπάρχουν.
Μέσα σε αυτό το μωσαϊκό ορθώθηκε η φωνή του Ουκρανού ηγέτη Ζελένσκι στην Ελληνική Βουλή.
Επανέλαβε αυτό που είπαν οι δικοί μας πρόγονοι.
Ελευθερία ή θάνατος. Τι έχουν να φοβηθούν οι Ουκρανοί, τα είδαν όλα αυτές τις μέρες του πολέμου. Η ψυχή αυτού του λαού έδειξε ότι πρόκειται για περήφανο λαό, πραγματικά περήφανο που αγαπά τον τόπο και κάθισε να τον υπερασπιστεί. Ιδιαίτερα συγκινεί η αλληλεγγύη μεταξύ τους, όπως αυτή ξεπηδά από τις τηλεοπτικές εικόνες που φθάνουν σε όλο τον κόσμο.
Προφανώς αυτός ο λαός από την στιγμή που απέκτησε υπόσταση, μετά την διάλυση της πρώην ΕΣΣΔ έχει εθνική συνείδηση, έζησε την ελευθερία και την αστική Δημοκρατία, αναπτύχθηκε και θέλησε να ενταχθεί στο Δυτικό κόσμο.
Ακούω διάφορα για τον Ζελένσκι και τη στάση του από τα χείλη των αντιφατικών Ελλήνων, που ανακαλύπτουν υστεροβουλίες.
Όμως οι αρχές είναι αδιαπραγμάτευτες για κάποια πράγματα, όπως η ελευθερία, το κράτος δικαίου, το απαραβίαστο των συνόρων. Δεν μπορούν οι αρχές να ισχύουν αλά κάρτ.
Δ.Ν.
Σ.Σ. Η φωτογραφία είναι απο την εφημερίδα των Συντακτών
