Το χωριό των μπαξέδων που πλημμύριζε λόγω Στρυμόνα στο παρελθόν
- Δεν ξεπερνά τους 800 κατοίκους σήμερα το χωριό-
- Τη σύμπνοια στην κοινωνία Αμμουδιάς μεταδίδουν οι γυναίκες και ο δραστήριος Πολιτιστικός σύλλογος
Του Δημητρίου Γ. Νάτσιου
Λιγότερους από 1000 κατοίκους( συγκεκριμένα 992) κατέγραψε το 2011 η ΕΛ. ΣΤΑΤ στην απογραφή της για το χωριό Αμμουδιά Σερρών. Ο πληθυσμός της αποτελείται από ντόπιους- γηγενείς κατά τα ¾ και κατά ¼ από πρόσφυγες του πόντου που εγκαταστάθηκαν στο χωριό το 1926.Πριν το Β’ παγκόσμιο πόλεμο η Αμμουδιά ήταν η μεγάλη διευρυμένη κοινότητα της περιοχής στην οποία ανήκαν το Βαλτερό και το Γεφυρούδι. Σύμφωνα με ιστορικές πηγές στις 28-12-1919 το χωριό πήρε το όνομα Αμμουδιά αντικαθιστώντας την πάλαια ονομασία( Κουμπλή, ή Γουμπλή). Μεγάλο κύμα μετανάστευσης εκδηλώθηκε το χωριό στις αρχές της δεκαετίας του 60. Τότε πολλοί Αμμουδιώτες αναζήτησαν την τύχη τους στην Γερμανία, τη Σουηδία και τις ΗΠΑ και όλοι τους προόδευσαν. Ακολούθησε μία περίοδος σταθερότητας και ανόδου αφού στις δεκαετίας του 70 και του 80 ελάχιστοι Αμμουδιώτες εγκατέλειψαν την γενέτειρα τους.Νέα πληθυσμιακή αφαίμαξη εκδηλώθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 90 ενώ την τελευταία επταετία με την έλευση της οικονομικής κρίσης αρκετοί νέοι(κυρίως πτυχιούχοι) μετανάστευσαν για τη Γερμανία στηριζόμενοι σε συγγενικά τους πρόσωπα.
H Aμμμουδιά σήμερα
Στην Αμμουδιά σήμερα λειτουργεί αγροτικό ιατρείο με γιατρό μία φορά την εβδομάδα, ενώ ο πάνω όροφος του κοινοτικού καταστήματος είναι η έδρα του Πολιτιστικού συλλόγου ο οποίος λειτουργεί τα τελευταία 15 χρόνια.
Το Δημοτικό Σχολείο της Αμμουδιάς ανέστειλε την λειτουργία του το 2010 λόγω συρρίκνωσης του μαθητικού δυναμικού ενώ ο Αγροτικός Συνεταιρισμός κατέβασε τα «ρολά» το 2003 και η περιουσία του εκποιήθηκε. Οι μαθητές του Δημοτικού Σχολείου φοιτούν στη σχολική μονάδα του Βαλτερού. Από τον Μαϊο του 2017 στη ζωή της Αμμουδιάς εντάχθηκε και το γυμναστήριο το οποίο κατασκευάστηκε με πόρους του προγράμματος “Leader” . Βρίσκεται σε αυτόνομο χώρο δίπλα στο κτήριο του σχολείου. Σήμερα οι κάτοικοι της Αμμουδιάς δεν ξεπερνούν τους 800. Ασχολούνται με την Γεωργία και την κτηνοτροφία ενώ εκτός από τον Πολιτιστικό Σύλλογο υφίσταται και ο αθλητικός- ποδοσφαιρικός σύλλογος που ονομάζεται «Ηρακλής». Το στίγμα στην οικονομική ζωή δίνουν οι 3 μικρές επιχειρήσεις που λειτουργούν.Μία επιχείρηση παρασκευάζει ζυμαρικά, μία άλλη ασχολείται με τα αρωματικά φυτά ενώ η τρίτη επιχείρηση( μεγαλύτερη στο είδος της) συλλέγει όλη την παραγωγή του φιστικιού και την μεταποιεί. Ξεχωριστή θέση στη ζωή της Αμμουδιάς έχει η θρησκευτική πανήγυρη κάθε Αύγουστο και συγκεκριμένα στις 29 Αυγούστου(Ιωάννη Προδρόμου) ενώ το πρώτο δεκαήμερο του Οκτωβρίου διοργανώνεται η γιορτή Φυστικιού. Το χωριό θεωρείται το κλασσικό φυστικοχώρι του Νομού αφού καλλιεργείται το 70% της παραγωγής του Νομού.
«Το χωριό των περιβολιών»
«Οι περιγραφές που υπάρχουν από το παρελθόν θέλουν την Αμμουδιά να υφίσταται απο το 1830 με δυο οικογένειες που ασχολούνταν με τα περιβόλια. Οι άλλοι κάτοικοι του χωριού ήρθαν από την γύρω περιοχή επειδή υπήρχε η κοίτη του Στρυμόνα και συχνές ήταν καταστροφές λόγω των πλημμυρών. Η περιοχή υπέφερε λόγω στάσιμων και τρεχούμενων νερών» ανέφερε στο «Σ.Θ.»| ο πρόεδρος του Πολιτιστικού συλλόγου Αμμουδιάς Δημήτρης Μαρίγκος και συμπλήρωσε: «Φαίνεται από μαρτυρίες ότι από το 1830 περίπου οι κάτοικοι της γύρω περιοχής συγκεντρώθηκαν στην Αμμουδιά και έκτοτε δημιουργήθηκε ο οικισμός».
“Δυσοίωνο το μέλλον”
Ο συνταξιούχος Κωνσταντίνος Μιτκώνης θυμάται ότι το χωριό έζησε περίοδο μεγάλης ακμής τις παλιότερες δεκαετίες. “Παλαιά λειτουργούσαν στο χωριό μας πέντε φημισμένα ουζερί τα οποία προσέλκυαν τους καλοφαγάδες της περιοχής ενώ είχαμε και πολλούς τεχνίτες( ξυλουργούς, μηχανουργούς). Σήμερα η κίνηση είναι υποτονική. Από τις 7 το βράδυ το χειμώνα δεν κυκλοφορεί άνθρωπος”μας ανέφερε για να τονίσει τη ριζική μεταβολή που επήλθε με το πέρασμα των ετών. Ο Κωνσταντίνος Μιτκώνης πιστεύει ότι από το 1990 άρχισε η αντίστροφη μέτρηση και η φθίνουσα πορεία της Αμμουδιάς. «Πολύς κόσμος μετανάστευσε πάλι για τη Γερμανία, και από τότε άρχισε σταδιακά η καθοδική πορεία η οποία στις μέρες μας είναι ασυγκράτητη λόγω υπογεννητικότητας και γήρανσης του πληθυσμού» σημείωσε. Εκτίμησε ότι το μέλλον είναι δυσοίωνο αφενός επειδή το χωριό έχει γεράσει και αφετέρου επειδή οι αγροτικές παραγωγές δεν αποδίδουν ικανοποιητικό εισόδημα για να μπορέσει κάποιος να ζήσει αξιοπρεπώς και να μεγαλώσει την οικογένεια του.
Η πλούσια ιστορία της Αμμουδιάς από τον Α. Μυρωνίδη
Το χωριό έχει μεγάλη ιστορία και πολλά ενδιαφέροντα στοιχεία μας δίνει η εργασία του αείμνηστου δασκάλου του Δημοτικού Σχολείου Αναστάσιου Μυρωνίδη που γράφτηκε τον Νοέμβριο του 1971. Την εποχή εκείνη σύμφωνα με το εγχειρίδιο η Αμμουδιά περιγράφεται ως ένα από τα μεγαλύτερα χωριά της επαρχίας Σιντικής. Μεγάλη κίνηση στο χωριό έδιναν τα μηχανουργεία, τα ξυλουργεία και τα καφενεία. Η κοινότητα αποτελούνταν από πενταμελές κοινοτικό συμβούλιο ενώ διαθέτει και αίθουσα αγροτικού Ιατρείου.Παλιότερα στην κοινότητα Αμμουδιάς εντασσόταν τα χωριά Βαλτερό και Γεφυρούδι.Το πότε εγκαταστάθηκαν οι πρώτοι κάτοικοι της Αμμουδιάς δεν είναι γνωστό, ίσως προ του 1830. Η σημερινή θέση του χωριού είναι η Τρίτη ή η τέταρτη θέση. Η πρώτη θέση ευρίσκετο δυτικά 4 χιλιόμετρα από τη σημερινή. Οι διάφορες μετακινήσεις που έγιναν οφειλόταν στο γεγονός ότι το χωριό κατακλυζόταν από τα νερά του ποταμού Στρυμόνα καταστρεφόταν οι οικίες και υπήρχε η θανατηφόρος ασθένεια χολέρα(πανούκλα). Το γεγονός ότι η περιοχή ήταν η παλιά κοίτη του ποταμού Στρυμόνα βεβαιώνεται από το ότι μεγαλύτερη έκταση του χωριού ήταν αμμώδης. Η παλαιά ονομασία του χωριού είναι Γουμπλί( δηλαδή αμμώδης περιοχή- Γούμ σημαίνει άμμος). Η Αμμουδιά έχει ηλεκτρικό ρεύμα από το 1958 και υδρεύεται από τεχνητό υδραγωγείο από το έτος 1968. Η έκταση του χωριού είναι 1000 στρέμματα το δε αγρόκτημα του 10.500 στρέμματα. Πριν το 1958 υπήρχαν βοσκότοποι όπου έβοσκαν κοπάδια προβάτων και αγελάδων. Από το έτος 1961-62 δεν υπήρχε κανείς βοσκότοπος στην Αμμουδιά διότι κατασκευάστηκε νέο αρδευτικό δίκτυο και στη συνέχεια έγινε ο αναδασμός.
Σ.Σ.
Ευχαριστώ θερμά την ιατρό -γυναικολόγο Ζαφειρώ Μυρωνίδου για την παραχώρηση της εργασίας του πατέρα της αείμνηστου δασκάλου Αναστάσιου Μυρωνίδη