Ανεπίτρεπτη σύγχυση ρόλων – όλα τα αλέθει ο καλός μύλος της ελληνικής διοίκησης
Με αφορμή τον αγιασμό σε σχολείο της πόλης – όπου παρακολουθήσαμε τη νέα Διευθύντρια του και πολλαπλώς πολιτευόμενη συμπολίτισσα, να στέκεται καμαρωτή, καμαρωτή με δίπλα της την αρχηγό του συνδυασμού στον οποίο είναι υποψήφια , σκεφτόμαστε πόσο έχουν διολισθήσει τα πράγματα, σε τι ανεπίτρεπτη ανάμειξη ρόλων έχει κατρακυλήσει η πολιτική και κοινωνική πραγματικότητα στη χώρα μας.
Διευθύντρια σχολείου στην πιο συμβολική μέρα, αυτή της έναρξης του σχολικού έτους, δεν έχει πρόβλημα να χρησιμοποιήσει τη θέση της για να προωθήσει τις πολιτικές της φιλοδοξίες. Κανένας δισταγμός να προσφέρει το σχολείο, στο οποίο την όρισε επί κεφαλής η πολιτεία, σαν προεκλογικό ντεκόρ στην νέα αρχηγό της.
Πόσο έχουν μπερδευτεί τα πράγματα. Το φαντάζεστε αυτό σε παλιότερους καιρούς όταν οι δημόσιοι λειτουργοί είχαν επίγνωση του ρόλου τους και ανάλογη αίσθηση ευθύνης και καθήκοντος; Εντάξει από τους αυταρχικούς επιθεωρητές του παλιού καιρού απαλλαγήκαμε. Οι νυν Διευθυντές έχουν κάτι να πουν, παρατηρούν κάποια θεσμική αταξία; Αλλά τι λέω τώρα, ξέχασα.
Η προηγούμενη κυβέρνηση είχε φτάσει να θεσμοθετήσει οι Διευθυντές να προκύπτουν συνδικαλιστικά, να ψηφίζονται από τους μετέπειτα υφισταμένους τους. Αλλά και όταν στελέχη κρίσιμων ελεγκτικών υπηρεσιών (εφορία κ.λπ.) επιτρέπεται να κομματίζονται και να έχουν διατελέσει αντινομάρχες και αντιδήμαρχοι θα μου πείτε τι ψάχνουμε;
Και όμως, αν δεν δούμε αυτά τα ζητήματα η κατρακύλα στη λειτουργία του κράτους θα επιταχύνεται και η αποδιοργάνωση της κοινωνίας μας θα εντείνεται.
Το άρθρο με τίτλο «Μήτσο που είναι η 51;», που αναδημοσιεύουμε, λέει πολλά σχετικά με το ζήτημα που θίγουμε.
«Σ.Θ.»
