Αποκαλυπτική για την αγωγή μας η παρακολούθηση μίας γενικής συνέλευσης
Στη δεκαετία του 60’ οι ένοικοι των πολυκατοικιών ήταν πολίτες με καλή οικονομική κατάσταση. Με τον τρόπο αυτό ξεχώριζαν από τους υπολοίπους, που δεν έμειναν σε πολυκατοικίες.
Εκείνη την περίοδο δεν υπήρχαν προβλήματα οικονομικής φύσης (κοινόχρηστα, επισκευές). Υπήρχε θυρωρός ο οποίος είχε την ευθύνη για την εύρυθμη λειτουργία της πολυκατοικίας και είχε τον απόλυτο έλεγχο της.
Όταν τα χρόνια πέρασαν και τα δεδομένα άλλαξαν, οι φτωχές μάζες έγιναν ένοικοι των πολυκατοικιών και οι οικονομικά εύρωστοι μετακόμισαν σε μονοκατοικίες στις παρυφές των πόλεων. Οι θυρωροί καταργήθηκαν, άρχισαν να δημιουργούνται προβλήματα και η κατάσταση να γίνεται ανεξέλεγκτη, αφού μπορούσαν να εισέρχονται στη πολυκατοικία άγνωστοι και ύποπτοι.
Το κυριότερο, όμως, είναι η αρνητική νοοτροπία που επεκράτησε στις περισσότερες περιπτώσεις. Οι ένοικοι νομίζουν ότι σπίτι τους είναι μόνο το διαμέρισμα τους. Η φροντίδα και το ενδιαφέρον τους σταματά στην εξώπορτά του, αδιαφορούν ακόμα και για τον κοινόχρηστο διάδρομο του ορόφου τους. Στη συνέχεια ήλθαν και άλλα προβλήματα: δεν πληρώνουν τα κοινόχρηστα, αδιαφορούν για αναγκαίες επισκευές. Γενικώς δυσλειτουργίες, καυγάδες και εκνευρισμοί.
Η παρακολούθηση της γενικής συνέλευσης μιας πολυκατοικίας αποτελεί εξαιρετική εμπειρία, που προκαλεί προβληματισμό για την αγωγή, την κοινωνική συνύπαρξη, αλλά και για το επίπεδο αλληλεγγύης στη χώρα μας.
Δ.Ν.
Σ.Σ.
Θυρωρείο πολυκατοικίας επι της οδού Γρ. Λαμπράκη 5 στις Σέρρες , δίπλα στο κτίριο του ΟΤΕ. Μία από τις πρώτες πολυκατοικίες που κτίστηκε στις Σέρρες στις αρχές της δεκαετίας του 1960
