Καταθέτει τις εμπειρίες του , μιλά για το ρεπορτάζ που καλύπτει και την επετειακή χρονιά της μεγάλης αστικής εφημερίδας της χώρας
Toυ Δημητρίου Γ. Νάτσιου
Ο δημοσιογράφος Γιώργος Λιάλιος έχει σπουδάσει στο τμήμα Επικοινωνίας και ΜΜΕ του Πανεπιστημίου Αθηνών και την περίοδο αυτή κάνει μεταπτυχιακό στην Πολεοδομία και τη Χωροταξία στο τμήμα Αρχιτεκτόνων του ΕΜΠ. Εργάζεται στην εφημερίδα «Η Καθημερινή» από το 1998 και τα τελευταία 15 χρόνια ασχολείται το ρεπορτάζ του υπουργείου Περιβάλλοντος.
Ανταποκρίθηκε στην πρόσκληση του «Σ.Θ.» και μας μίλησε για την πολύχρονη παρουσία του στην εφημερίδα, που φέτος συμπλήρωσε 100 χρόνια ζωής.
Μεταφέρει τα συναισθήματα του, τις εμπειρίες του στην «Καθημερινή» και τις δυσκολίες του ρεπορτάζ στο οποίο έχει εξειδικευτεί. Σε ένα αντικείμενο για το οποίο ενδιαφέρονται (και συγκρούονται, πολλές φορές) ισχυρά συμφέροντα.
Πως νιώθει ένας δημοσιογράφος που ζει τόσα χρόνια μέσα σε μία εφημερίδα που συμπληρώνει 100 χρόνια ζωής;
Προσωπικά ξεκίνησα την επαγγελματική μου σταδιοδρομία στην Καθημερινή και συνεπώς, περισσότερα από 20 χρόνια αργότερα, αισθάνομαι ότι η Καθημερινή είναι το σπίτι μου. Η επέτειος των 100 ετών της εφημερίδας μας κάνει όλους τους εργαζόμενους σε αυτή ιδιαίτερα περήφανους, που δουλεύουμε σε ένα μέσο με τόσο σημαντική θέση στην ιστορία του ελληνικού τύπου.
Ποιες στιγμές ξεχωρίζετε στην πολύχρονη παρουσία σας στην εφημερίδα;
Ένα από τα πρώτα γεγονότα που κλήθηκα να καλύψω, όντας ακόμα νέος δημοσιογράφος, ήταν ο σεισμός του 1999 και ομολογώ ότι οι ημέρες εκείνες ήταν τόσο έντονες που ακόμα τις θυμάμαι με μεγάλη λεπτομέρεια. Το χειρότερο, το πιο δυσάρεστο περιστατικό που κάλυψα στα χρόνια που έκανα ελεύθερο ήταν ένα δυστύχημα με νεκρούς μαθητές στον Μαλιακό το 2004. Πολύ έντονα ήταν και τα πρώτα χρόνια της κρίσης, που το ένα νομοσχέδιο διαδεχόταν το άλλο και ήταν ένας πραγματικός άθλος για εμάς να τα διαβάσουμε στις 8 ή 9 το βράδυ που εκατατίθεντο στη Βουλή και να γράψουμε έγκαιρα. Τέλος, όντας για περισσότερα από 15 χρόνια συντάκτης θεμάτων περιβάλλοντος, έχω πολλές ενδιαφέρουσες ιστορίες σχετικά με τους υπουργούς που έχουν περάσει από το αντικείμενό μου.
Πιστεύεις ότι υπάρχει στις μέρες μας ανεξαρτησία του τύπου και αν η «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» υπηρετεί την ενημέρωση με ανεξαρτησία και πλουραλισμό; Γιατί προσάπτουν οι του ΣΥΡΙΖΑ στην εφημερίδα «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» την μομφή ότι είναι φίλα προσκείμενη στην σημερινή κυβέρνηση . Το αποδέχεσαι και αν όχι με ποια επιχειρήματα το
αντικρούεις;
«Η Καθημερινή» είναι μια φιλελεύθερη κεντροδεξιά εφημερίδα. Αυτό δεν σημαίνει ότι δέχεται άκριτα όλες τις επιλογές της κυβέρνησης και δεν θα της ασκήσει αυστηρή κριτική. Και ότι απέρριπτε συλλήβδην οτιδήποτε έκανε η προηγούμενη κυβέρνηση. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η νομοθεσία για τον αιγιαλό και την παραλία. «Η Καθημερινή» άσκησε σκληρή κριτική σε τρεις διαφορετικές κυβερνήσεις την τελευταία δεκαετία για την απόπειρά τους να “χαλαρώσουν” το προστατευτικό πλαίσιο για τον αιγιαλό, κατά του δημόσιου συμφέροντος.
Πόσο δύσκολο είναι το αντικείμενό σου, δεδομένου ότι το περιβάλλον είναι υψηλά στην ατζέντα τα τελευταία χρόνια.
Το περιβάλλον είναι υψηλά στην ατζέντα σε ευρωπαϊκό επίπεδο, αλλά όχι ακόμα στην Ελλάδα. Η δυσκολία έγκειται στο ότι η “παλέττα” των θεμάτων μας είναι πολύ μεγάλη και καλύπτει από την οικολογία έως την πολεοδομική νομοθεσία και από τα απορρίμματα έως την κλιματική αλλαγή, θέματα τα οποία πρέπει να παρακολουθείς και να είσαι ενήμερος.
