Είδε πέντε εγγόνια και δυο δισέγγονα
«Έφυγε» από τη ζωή η θεία μου Δήμητρα Ράπτου το γένος Νάτσιου σε ηλικία 74 ετών. Ήταν η μικρότερη αδελφή του πατέρα μου, έμβρυο στην κοιλιά της γιαγιάς μου Ζωής Νάτσιου όταν έμεινε χήρα στα 33 της χρόνια το μακρινό 1948, σε μία ταραγμένη περίοδο.
Η κηδεία της θείας του έγινε την Πέμπτη 1 Σεπτεμβρίου και δεν μπόρεσα να ανάψω ένα κερί στη μνήμη της καθότι την ημέρα εκείνη ήταν δύσκολη με βαριές επαγγελματικές υποχρεώσεις.
Για τις άλλες δυο θείες μου ( Ελένη και Ιωάννα) όταν έφυγαν από τη ζωή δεν έγραψα, ήταν απλές γυναίκες και δεν ήθελα να κουράσω το αναγνωστικό κοινό. Όλοι άλλωστε μία μέρα θα φύγουμε από τη ζωή.
Γράφοντας αυτές τις γραμμές θεωρώ ότι τιμώ τη μνήμη και των κοριτσιών της γιαγιάς μου Ζωής που μαζί με τον πατέρα μου έμειναν απροστάτευτοι εκείνα να φτωχά χρόνια μετά το κτύπημα της μοίρας να πορευτούν χωρίς προστάτη τον παππού μου, του οποίου φέρω το όνομα.
Η θεία μου, που τρυφερά την αποκαλούσαν «Δημητρούλα», έμαθε την τέχνη της κομμωτικής, παντρεύτηκε στην Αμμουδιά και δημιούργησε οικογένεια με τον Άγγελο Ράπτη. Είχε την ίδια τύχη με την γιαγιά μου, να μείνει νέα χήρα, αλλά δεν ένιωσε ποτέ μόνη γιατί τα παιδιά της Αθηνά και Ηλίας (ξαδέλφια μου) τις χάρισαν πέντε εγγόνια ενώ είδε και δύο δισέγγονα.
Με χαιρόταν πολύ, μου ζητούσε να κάνω εκπομπή στην τοπική Τηλεόραση γιατί ήθελε να με καμαρώνει όπως μου έλεγε.
Ας είναι ελαφρύ το χώμα που την σκεπάζει. Θα την θυμάμαι για την καλοσύνη, την αγάπη της και την αγνότητα όπως και τις άλλες θείες μου.
Δ.Ν.
