Χαρισματικός οικογενειάρχης και μοναδικός λειτουργός του Υψίστου
Είχα την χαρά και την τιμή να γνωρίσω τον πατέρα Αγαθάγγελο, εκτελώντας προσωπικά και περιστασιακά τα καθήκοντα του ιεροψάλτη στο αναλόγιο της Ιεράς Μονής Κηρύκου και Ιουλίττης στο Σιδηρόκαστρο, που επί σειρά ετών και μετά την αποχώρηση της μοναστικής αδελφότητας, διακονούσε με ευλάβεια και υποδειγματική εν γένει τάξη και καθαριότητα η ψυχωμένη μοναχή Εμμέλεια.
Από την πρώτη κιόλας επαφή με τον σπουδαίο και ατόφιο άνθρωπο και λειτουργό του Υψίστου, ο καθένας αντιλαμβανόταν το ακέραιο και ατόφιο χρυσάφι της ψυχής του, την ακτινοβολούσα ενεργητική του δραστηριότητα, που κατόρθωνε να συνταιριάζει την άοκνη εργασία του, κυρίως χειρωνακτική, με τα πνευματικά του καθήκοντα και ακόμη τις υποχρεώσεις του προς την πολύτεκνη οικογένειά του, μια που ήταν πατέρας πέντε παιδιών.
Δεν ήταν τυχαίο ότι επέλεξε την ιεροσύνη, μετά την συνταξιοδότησή του από το Δημόσιο ως υπάλληλος του Υπουργείου Συγκοινωνιών, επιβεβαιώνοντας τον παραπάνω γνήσιο και αλώβητο χαρακτήρα του, καθόσον η επιλογή αυτή, της δεύτερης ιδιότητάς του, πραγματοποιήθηκε με αποκλειστικό γνώμονα την προσφορά και όχι τον βιοπορισμό.
Έτσι, θα αποτολμούσα να τον χαρακτηρίσω ως «ερασιτέχνη ιερέα», με την πρωταρχική έννοια του όρου αυτού, που καταδεικνύει και την διάκρισή του στην έκφανση του λειτουργήματος αυτού.
Τις ακολουθίες που τελούσε, τις ζούσε με την ολότητα της ύπαρξής του και με ιδιαίτερη γνήσια και όχι επίπλαστη συγκινησιακή φόρτιση και κατάνυξη.
Πολλές φορές στις θείες λειτουργίες, ειδικά μετά την μεγάλη είσοδο, ήταν τέτοια η εκπομπή της κατάνυξης και συγκίνησής του, που δεν μπορούσε να αρθρώσει την εκφώνηση.
Έτσι και ο ψάλτης έμενε ενεός και το λίγο, αλλά ποιοτικό, εκκλησίασμα μυσταγωγικά έκθαμβο.
Τέτοιες μοναδικές λειτουργικές εμπειρίες βίωσα, αλλά και άλλοι πιστοί θεωρώ, που είχαν την τύχη να βρεθούν σε τέτοιας εμβέλειας λατρευτικές συνάξεις.
Όμως, και εκτός των στενά εκκλησιαστικών του καθηκόντων, ήταν χαρισματική η παρουσία και ο λόγος του, θελκτικά αμφότερα, αναβλύζοντα την απλότητα και μεστή «καθημερινών» βιωμάτων ζωή του.
Ευχόμαστε και ελπίζουμε ότι η ψυχή του θα αναπαύεται «εν κόλποις Αβραάμ» και θα υμνεί, θα δοξολογεί και θα διακονεί από την νέα του κατοικία τον Δημιουργό μας, με την μοναδική ολότητα της ψυχής του.
Στους συγγενείς και φίλους του, ευχόμαστε πλούσια την χάρη και την ευλογία της άνωθεν παραμυθίας και να τον θυμούνται πάντα ως έναν χαρισματικό οικογενειάρχη και μοναδικό λειτουργό του Υψίστου.
Νικόλαος Α. Κυριακού
Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω
Μαέστρος
