Δέκα χρόνια από το θάνατο του
- Το μικρό Γεφυρούδι -όπως έλεγε το χωριό του- αλλά και όσοι τον ζήσαμε, έχουμε πολλούς λόγους για να τον θυμόμαστε
Δέκα χρόνια πέρασαν από το μεσημέρι της Τετάρτης 25 Ιουνίου 2014, όταν εξέπνευσε στον «Κυανό Σταυρό» Θεσσαλονίκης ο εκπαιδευτικός Κωνσταντίνος Ματθαίος. Είχε εισαχθεί την Κυριακή 22 Ιουνίου για να υποβληθεί σε μία δύσκολη επέμβαση, αλλά κατέληξε.
Μάχιμος εκπαιδευτικός, υπηρέτησε με ευσυνειδησία την πρωτοβάθμια εκπαίδευση από θέσεις ευθύνης. Ιδιαίτερα αγαπητός στους συναδέλφους του, αλλά και γενικότερα στη σερραϊκή κοινωνία, ο Κωνσταντίνος Ματθαίος υπήρξε ένας ευγενής , ευρυμαθής άνθρωπος, έτοιμος πάντα να προσφέρει στους συνανθρώπους του.
Τον θυμάμαι στις άπειρες συναντήσεις μας στο υπέροχο μπαλκόνι του και το φιλόξενο σαλόνι του, τον χειμώνα, να γίνεται στην κυριολεξία χαλί για τους φιλοξενουμένους του. Ευχάριστος , καλός συζητητής, πάντα είχε να σου καταθέσει μία άποψη που διέφυγε της προσοχής σου.
Ήταν απλός άνθρωπος που είχε την ευτυχία να παντρευτεί έναν πολύ καλό άνθρωπο, την ξαδέλφη μου Ευαγγελία Παπαδοπούλου από την Αμμουδιά και να δημιουργήσει μαζί της μία όμορφη οικογένεια με δυο παιδιά τον Χρυσοβαλάντη και τον Θωμά και να δει και ένα εγγόνι.
Γεννήθηκε το 1953 στο μικρό Γεφυρούδι Σερρών, όπως έλεγε ο ίδιος το χωριό του και σπούδασε στο Παιδαγωγικό της Αλεξανδρούπολης. Άνθρωπος βαθειά μορφωμένος, εργασιομανής και ανήσυχος.
Έφυγες Κωνσταντίνε πολύ νωρίς και δεν έζησες τα πολλά και πυκνά γεγονότα της δεκαετίας που πέρασε, για να εκφράσεις, με την σεμνότητα που σε διέκρινε, την διεισδυτική τοποθέτηση σου για τα γεγονότα. Έφυγες Κωνσταντίνε σε ηλικία 61 ετών, θα ήσουν τώρα 71 ετών αν ζούσες και θα μας χάριζες την φιλία σου, την ανθρωπιά σου και την πάντα χρήσιμη συμβουλή σου.
Κωνσταντίνε δεν σε ξεχνούμε, όσα χρόνια και αν περάσουν.
Ας είναι αιωνία η μνήμη σου.
Δ.Ν.
