Εις μνήμη Ανδρέα Δαϊρετζή
Πέρσι, τέτοια περίοδο, η σερραϊκή κοινωνία είχε συγκλονιστεί από τον πρόωρο και άδικο χαμό του αείμνηστου δημάρχου Νέας Ζίχνης Ανδρέα Δαϊρετζή.
Θέλω με το σημερινό σημείωμα να αποτίσω φόρο τιμής τη μνήμη του, ως άνθρωπος που τον έζησα έντονα για περισσότερο από δυο δεκαετίες.
Ο Ανδρέας Δαϊρετζής, που έφυγε από τη ζωή τον περασμένο Οκτώβριο, υπήρξε ένας άνθρωπος με πολλά χαρίσματα αλλά και αδυναμίες, όπως όλοι μας.
Εκείνο που με εντυπωσίαζε ήταν ότι όσο και αν επέμενε για τις απόψεις του, σεβόταν πάντα την γνώμη του συνομιλητή του.
Με εντυπωσίαζε επίσης ότι δεν «απορροφήθηκε» από τον αστικό τρόπο ζωής και δεν ξέκοψε τους δεσμούς του με τη γενέθλια γη της Νέας Ζίχνης.
Με εξέπληττε το πάθος του να εμβαθύνει κάθε γεγονός, να γνωρίζει ανθρώπους, να διαβάζει βιβλία και εφημερίδες, να ζει λιτά και να συμπεριφέρεται με τη λεβεντιά του Έλληνα που δεν τον ενδιαφέρει το εφήμερο, αλλά το ουσιαστικό και η υστεροφημία του.
Όσοι τον ζήσαμε τον Ανδρέα Δαϊρετζή νοιώθουμε ότι μας λείπουν οι παρεμβάσεις του, ο καθαρός του λόγος και κυρίως ο ατόφιος χαρακτήρας του. Ας είναι αιωνία η μνήμη του.
Δ.Ν.
