Ο Αθ. Αραμπατζής μιλά για τα 50 χρόνια του «Σ.Θ.»
- Καταθέτει τις εμπειρίες του και περιγράφει τις συνθήκες κάτω από τις οποίες εκδιδόταν η η εφημερίδα στις αρχές της δεκαετίας του 1970
Του Δημητρίου Γ. Νάτσιου
«Θέλω να ευχαριστήσω το σερραϊκό λαό για την στήριξη του στην εφημερίδα. Είμαστε ευγνώμονες και εγώ και ο αδελφός μου Δημήτρης» μας δήλωσε ο εκδότης και δημοσιογράφος Αθανάσιος Αραμπατζής.
Με τη ευκαιρία της συμπλήρωσης 50 ετών από την συνεχή και αδιάλειπτη παρουσία του «Σ.Θ.» μας παραχώρησε συνέντευξη το απόγευμα της περασμένης Πέμπτης 13 Φεβρουαρίου στο σπίτι του.
«Την προσεχή Τρίτη 18 Φεβρουαρίου η εφημερίδα γιορτάζει, μισό αιώνα κυκλοφορίας» του υπενθυμίζουμε πριν ξεκινήσει η συνέντευξη και πατήσω το κουμπί για την ηχογράφηση της συνέντευξης.
Ο Αθανάσιος Αραμπατζής «βουρκώνει»…Με παρακαλεί να σταματήσω λίγο για να απαντήσει με ψυχραιμία και με λιγότερη συναισθηματική φόρτιση.
«Πρέπει να απαντήσω ψύχραιμα μας λέει» και η συνέντευξη ξεκινά.
Ποια η εικόνα των Σερρών το 1970 όταν ιδρύθηκε η εφημερίδα;
(πληθυσμός, κοινωνική και πολιτική ζωή);
Την εποχή εκείνη ήμουν ψευτοδημοσιογράφος, έγραφα στην εφημερίδα «Πρόοδο».
Το 1964 είχε κερδίσει τις εκλογές η Ενωση Κέντρου, ο Αγγελος Αγγελούσης είχε εκλεγεί βουλευτής και μου πρότεινε να εκδώσουμε μία εφημερίδα για να τον υποστηρίζει και να στηρίζει και την Ενωση Κέντρου.
Δάσκαλος μου στη δημοσιογραφία ήταν ο Βαγγέλης Τσαμπάζης. Ήταν πολύ καλός δημοσιογράφος, μερακλής, αριστοκράτης. Θυμάμαι στα συμπόσια που οργάνωνε ο ίδιος για να μοιραστούμε σκέψεις.
Αυτό γινόταν σε κατάστημα εστίασης επι της Μεραρχίας απέναντι από τα Γραφεία του Μαρκόπουλου.
Ο Βαγγέλης Τσαμπάζης εργαζόταν στην «Πρόοδο».
Θυμάμαι ότι οι Σέρρες την εποχή εκείνη ήταν μια φτωχή πόλη, με καλούς ανθρώπους οι οποίοι έδιναν μάχη για να επιβιώσουν στη ζωή.
Τότε όμως μπορούσες να κοιμηθείς κάτω από τη μουριά τη νύχτα, υπήρχε τάξη και ασφάλεια. Αντίθετα τώρα φοβάσαι μέσα στο σπίτι σου.
Ποιες οι δυσκολίες που συναντήσατε την πρώτη περίοδο και ποιες στη συνέχεια;
Η φτώχεια των κατοίκων και φυσικά είχαμε τη λογοκρισία. Θυμάμαι περιμέναμε να ελέγξουν την ύλη της εφημερίδας. Μια φορά ένα κείμενο δεν το πέρασε η επιτροπή και εμείς για να τους τιμωρήσουμε βγάλαμε την εφημερίδα λευκή. Την έστειλα στην Deutseche welle και είχαμε επαινετικά σχόλια.
Εκείνη την εποχή τις Σέρρες την απασχολούσαν οι ανοικτοί υπόνομοι που διερχόταν την πόλη.
Επί ημερών του δημάρχου Νίκου Μουταφτσή, ένας καλός άνθρωπος, ήταν πρόεδρος του Σωματείου Φορτηγών αυτοκινήτων, εύρωστος, μας στήριξε οικονομικά για την έκδοση της εφημερίδας. Επίσης ο μπάρμπα Γιάννης Μπεσίρης υπήρξε αρωγός και συμπαραστάτης μας στην έκδοση του «Σ.Θ.»
Πως αντιμετώπιζαν τις εφημερίδες ο κόσμος, οι φορείς, οι σύλλογοι;
Ο κόσμος είχε πολλά προβλήματα την εποχή εκείνη. Απευθυνόταν στην εφημερίδα για να θίξει πολλά κακώς κείμενα.
Γράφαμε συνεχώς τι θα γίνει με τους υπονόμους και το νερό που δεν υπήρχε. Μία κατάσταση φρικτή υπήρχε την εποχή εκείνη στις Σέρρες, Αφρικανική θα την χαρακτήριζα.
Ο κόσμος δεν είχε λουτρό στο σπίτι του. Πηγαίναμε στην οδό Εμμ. Παπά, δίπλα στο φούρνο του αείμνηστου Αλέκου Μοσχόπουλου. Εκεί υπήρχε το χαμάμ- ντούζ. Πηγαίναμε κάθε Σάββατο γιατί την επόμενη μέρα πηγαίναμε καθαροί στην εκκλησία.
Μισός αιώνας εκδοτικής ζωής κ. Αραμπατζή. Τι σας δίδαξε αυτή η μακρά πορεία; Και ποια τα συναισθήματά σας;
Θέλω να ευχαριστήσω τον κόσμο που στήριξε την εκδοτική μας προσπάθεια. Νιώθω μία ευγνωμοσύνη απέναντι του.Βέβαια πολλές φορές συγκρούστηκα με τους άρχοντες γιατί έγραφα την γνώμη μου η οποία δεν ήταν αρεστή.
Θυμάμαι τα πρώτα χρόνια της δημοσιογραφικής και εκδοτικής μας προσπάθειας με νοσταλγία. Ήμουν ανταποκριτής των εφημερίδων «Ελληνικός Βορράς», «Μακεδονία» και «Φώς» και πληρωνόμουν περίπου 600 δραχμές από τον πράκτορα εφημερίδων Δημήτρη Μαρνέρη.
Ήμουν ανταποκριτής στις εφημερίδες «Βήμα» και «Νέα» και την «Ελευθερία» του Πάνου Κόκα.
Γιατί οι παλαιοί εκδότες και δημοσιογράφοι διάβαζαν πάντα «Καθημερινή» και «Εστία»;
Θεωρούνταν από παλαιά οι πιο σοβαρές και έγκυρες εφημερίδες. Εγώ πάντα διάβαζα «Εστία» για να ενημερωθώ και να διαμορφώσω άποψη. Ο εκδότης είχε καταπληκτική πένα.
Πως το βλέπετε το σημερινό «Σ.Θ.», τώρα που πέρασε στη δεύτερη γενιά εκδοτών;
Είστε αξιέπαινοι. Σας αξίζουν όλους έπαινοι και δόξα για αυτό που κάνετε. Εσύ στηρίζεις την εφημερίδα δημοσιογραφικά. Εύγε λοιπόν και σε εσένα, την Κατερίνα, την Δέσποινα και τον Νίκο.
Σ.Σ. Στη φωτογραφία ο Αθανάσιος Αραμπατζής (δεξιά) με τον αδελφό του Δημήτρη σε φωτογραφία αρχείου έτους 1996.