Γράφει ο Θεολόγης Ανδρονίδης
Ας αναφερθούμε εν συντομία, και στην όγδοη ημέρα. Η όγδοη ημέρα, και πριν αυτής η ογδοάς, ταλάνισε αρκετά την αρχαία εκκλησία. Ογδοάς είναι ένας όρος που προέρχεται από την αριθμοσοφία των ελληνιστικών χρόνων και περνά μέσω των νεοπλατωνικών και των γνωστικών στον χριστιανισμό. Μ΄ αυτήν ασχολήθηκαν, κυρίως, ο Κλήμης ο Αλεξανδρεύς, ο Ευσέβιος Καισαρείας αλλά και ο Ιερός Αυγουστίνος. Η όγδοη ημέρα προέρχεται, σαν αντίληψη, από την ογδοάδα αλλά παίρνει νέο νόημα στον Χριστιανισμό. Στην αρχαία εκκλησία σήμαινε την ημέρα που αναστήθηκε ο Κύριος, δηλαδή την Κυριακή, και είχε πρωτεύουσα θέση στην λατρεία της εποχής εκείνης. Αφού βρίσκεται μετά το Σάββατο, που είναι η έβδομη ημέρα, άρα θα είναι η όγδοη, η ημέρα της εκπλήρωσης της αποκάλυψης. Με τον καιρό, όμως, άρχισε να παίρνει εσχατολογικό και υπερβατικό νόημα. Στο τέλος θεωρήθηκε σαν σύμβολο της δευτέρας παρουσίας, της βασιλείας του Θεού στην αιωνιότητα, δηλαδή θεωρήθηκε σαν μια κατάσταση έξω από την ανακύκλωση των επτά ημερών και επομένως έξω από την χρόνο. Γι΄ αυτό, λοιπόν, συσχετίζονται όγδοη ημέρα και αιώνας. Ο Βασίλειος, αυτό το νόημα δίνει λέγοντας «ὥστε κἄν ἡμέραν εἴπῃς κἄν αἰῶν, τήν αὐτήν ἐρεῖς ἔννοιαν» . Αποφεύγει δε, κάθε χιλιαστική ερμηνεία.
Κατά τον 2ο και 3ο αιώνα, δημιουργείται μια τάση σε αρκετούς εκκλησιαστικούς συγγραφείς, να συσχετίσουν την όγδοη ημέρα με μια χιλιαστική αντίληψη της ιστορίας. Έτσι, η διάρκεια του παρόντος χρόνου υπολογίστηκε σε 6 χιλιετίες, όσες και οι ημέρες της δημιουργίας, και όταν αυτές παρέλθουν θα έρθει η έβδομη χιλιετία, που ταυτίζεται με την χιλιόχρονη βασιλεία του Χριστού επί της Γης. Όγδοη δε ημέρα, θα είναι η μετά την τελική κρίση αιώνια κατάσταση. Αυτήν την ερμηνεία δεν την δέχτηκαν ο Ωριγένης και αλλά ούτε και οι Καπαδόκες.
Συνοψίζοντας, τέλος, τα συμπεράσματά μας, καταλήγουμε στα εξής:
α) Ο Βασίλειος εισάγει την έννοια του γραμμικού χρόνου κατ΄ αντίθεση με τον κυκλικό χρόνο που ήταν κυρίαρχη αντίληψη στον αρχαίο πολιτισμό.
β) ο χρόνος δημιουργείται με την δημιουργία του κόσμου και τελειώνει μαζί του
γ) πριν και μετά τον χρόνο υπάρχει μια άχρονη κατάσταση, ο αιώνας
δ) ο χρόνος σχηματίζεται με την κυκλική επανάληψη της ημέρας και
ε) οι ημέρες της δημιουργίας είναι ισόχρονες με τις ημέρες του σήμερα, διάρκειας 24 ωρών.
στ) και επίσης, θεωρεί ότι μπορούμε να βρούμε την ακριβή ημερομηνία της γενέσεως του κόσμου χωρίς όμως και να το υπολογίζει. Αυτό συνέβη αργότερα και ορίστηκε ως 1η Σεπτεμβρίου του 5509 πριν την Ενανθρώπηση. Βασιζόταν στους παλαιότερους υπολογισμούς του Πανοδώρου του Αλεξανδρινού σύμφωνα με την μετάφραση της Παλαιάς Διαθήκης που έκαναν οι Εβδομήκοντα.
(Χρονολογικός χάρτης της αντίληψης του Μεγάλου Βασιλείου για την πορεία του χρόνου )
Το Βιογραφικό του Θεολόγη Ανδρονίδη
Ο Θεολόγης Ανδρονίδης σπούδασε Χημεία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης με μεταπτυχιακές σπουδές στην Αναλυτική Χημεία στο Πανεπιστήμιο της Bologna. Ήταν καθηγητής στη Μέση Εκπαίδευση και μέλος του ΔΣ της ΕΛΜΕ Σερρών. Είναι συνιδρυτής της ΕΜΕΙΣ (Εταιρεία Μελέτης και Έρευνας της Ιστορίας των Σερρών) και τακτικός εισηγητής στα Μαθήματα Κλασικής Παιδείας. Κείμενά του έχουν δημοσιευτεί σε εφημερίδες και στο διαδίκτυο : Όλες τις εργασίες μπορείτε να τις βρείτε στο ιστολόγιό του http://t-logo.blogspot.com
και επίσης οι ομιλίες του, που δόθηκαν στα Μαθήματα Κλασικής Παιδείας είτε στο Μαξίμειο Πνευματικό Κέντρο είτε στην Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Σερρών υπάρχουν στο κανάλι του στο YouTube :
https://www.youtube.com/channel/UCTtG_Mzft3dAi1VATdt46bA
(Μπορείτε, επίσης, να γράψετε στο YouTube : Ανδρονίδης Θεολόγης)
