Δεν θα ξεφύγουμε ποτέ από την σκοπιμότητα, την υπερβολή, την συνθηματολογία;
Παρακολουθούσαμε, επί εβδομάδες πριν το Πάσχα, την περιγραφή μιας μίζερης πραγματικότητας από την πλευρά των καναλιών πανελλαδικής εμβέλειας: «πέταξε η τιμή του οβελία – φωτιά το πασχαλινό τραπέζι», «στα ύψη η τιμή της βενζίνας – κάνει απαγορευτική την πασχαλινή έξοδο».
Από κοντά και η αντιπολίτευση να περιγράφει έναν ζοφερό κόσμο, στον οποίο οι Έλληνες θα κάνουν φέτος Πάσχα με κοτόπουλο – λόγω ανέχειας.
Και από χτες παρακολουθούμε, τα ίδια κανάλια, να περιγράφουν «την μεγαλύτερη έξοδο των τελευταίων ετών». Τριακόσιες χιλιάδες αυτοκίνητα έφυγαν και έπρεπε να επιστρέψουν στην Αθήνα και αμέτρητος αριθμός πλοίων με πληρότητες 100%.
Ακόμα και όσοι (λίγοι) έμειναν στην Αθήνα έστησαν ψήσιμο του οβελία στις αυλές , τραπέζια στις εισόδους των πολυκατοικιών, ενώ για τις ταβέρνες έπρεπε να κλείσεις από μέρες τραπέζι και, κατά τις δηλώσεις των ιδιοκτητών τους, έκαναν πρωτοφανείς τζίρους – διακόσια αρνιά έψησε και πούλησε μια ταβέρνα στα «βλάχικα» της Βάρης.
Την ίδια στιγμή Αθήνα και νησιά κατακλύζονται από τουρίστες, σε μια τουριστική σαιζόν που ξεκινά νωρίτερα από ποτέ και με πολύ καλούς οιωνούς.
Παρακολουθούσα αυτές τις εικόνες στα ρεπορτάζ και αυθόρμητα ήλθε στο μυαλό μου μια ανακοίνωση της κυβέρνησης που έλεγε ότι ο κ. Τσίπρας περιγράφει μια εικόνα μιζέριας και καταστροφής που δεν έχει καμία σχέση με ότι ζουν οι Έλληνες – με τις δυσκολίες τους φυσικά.
Πέραν του παραπάνω, που αναφέρεται στο πως παίζεται το πολιτικό παιχνίδι στον τόπο μας, ως άνθρωπος της ενημέρωσης αναρωτιέμαι: είναι τόσο δύσκολο να κατακτήσουμε μια ψύχραιμη στάση και μια νηφάλια αποτύπωση της πραγματικότητας; Δεν θα ξεφύγουμε ποτέ από την σκοπιμότητα, την υπερβολή, την συνθηματολογία;
Πρέπει, όμως, να προχωρήσουμε – το οφείλουμε στο λαό και τον τόπο μας.
Δ.Ν.
