Ας κάνουμε όλοι κάτι για τον τόπο μας
Με αφορμή το θέμα της διατροφικής συνήθειας του πατσά, αναγνώστης και φίλος της στήλης μου τηλεφώνησε και εξέφρασε κάποιες σκέψεις τις οποίες και σας μεταφέρω.
Πέρα από την μαρτυρία – εμπειρία του Νίκου Σιώσου για το παρελθόν του πατσά, την νυχτερινή ζωή που υπήρχε στις Σέρρες στις παρελθούσες δεκαετίες, ζωή υπήρχε και σε άλλους τομείς μας ανέφερε και συμπλήρωσε:
« Ήταν το εργατικό προσωπικό που απασχολούνταν στην οικοδομή, σε βιοτεχνίες, στα εργοστάσια, έβγαζε μεροκάματο, ένιωθε τον σφυγμό της ζωής, την αξία της δημιουργίας, της επιχειρηματικότητας, ένιωθε πως κινείται το χρήμα, έβλεπε την δύναμη του εμπορίου. Ήταν η κινητήριος δύναμη για να στηρίζει με το εισόδημα του την ελεύθερη αγορά και την κάθε επαγγελματική δραστηριότητα.
Μας υπενθύμισε την ύπαρξη της βιοτεχνίας orlirose στην Βιομηχανική περιοχή των Σερρών, την Βιοτεχνία του Δεκάρα στα Χρυσοχώραφα, την Βιοτεχνία των αδελφών Κυρπάλη λίγο έξω από το Καμαρωτό Σερρών. Η μεταποίηση των αγροτικών προϊόντων συρρικνώθηκε μέχρι εξαφάνισης. Τα θαλερά κάποτε εργοστάσια τοματοπολτού φυτοζωούν, άλλα του ρυζιού έκλεισαν, ο κολοσσός – εργοστάσιο ζάχαρης- εξέπνευσε. Πόσοι μόνιμοι και εποχιακοί εργαζόμενοι σε αυτά δεν υπάρχουν πια.
Θα μου πείτε όλα αυτά πάει πέρασαν, είναι παρελθόν, λίγη αξία για το σήμερα έχουν. Ναι συμφωνούμε αλλά είναι εξόχως διδακτικά γιατί διακρίνεις καλύτερα γιατί κάποια επαγγέλματα χάθηκαν , γιατί συρρικνώθηκαν αντικείμενα (σκεφτείτε μόνο πόσο δρομολόγια εκτελούσε το ΚΤΕΛ Σερρών για να εξυπηρετήσει όλο αυτόν κόσμο, τους εργάτες που απασχολούνταν στις μονάδες αυτές) και γιατί βρισκόμαστε εδώ που βρισκόμαστε.
Όλα όσα σας καταθέτω, η οικονομική καθίζηση του Νομού μας μου φέρνουν αναπόφευκτα στο νου τον αείμνηστο πρόεδρο του ΕΒΕΣ Χρήστο Μέγκλα.
Έφερε στο δημόσιο διάλογο του Νομού μας την οικονομική μας υστέρηση, το πόσο υπολείπεται η περιοχή μας σε σχέση με άλλα γεωγραφικά διαμερίσματα της χώρας.
Πάλεψε με προτάσεις, κατέθεσε το όραμα του για την ανάκαμψη αυτού του τόπου, είδε, κατά ένα μέρος, να ευδοκιμεί η πρόταση του για την δημιουργία του επιχειρηματικού πάρκου στο πρώην Στρατόπεδο «Κολοκοτρώνη».
Ας ενοποιήσουμε όλοι τις δυνάμεις μας για την αναστροφή αυτής της κατηφορικής πορείας και την προκοπή αυτού του τόπου, μακριά από εφήμερες προσωπικές στοχεύσεις. Γιατί αν δεν υπάρχει οικονομική δραστηριότητα, μεροκάματο για πολλούς δεν θα υπάρχουμε ούτε οι λίγοι προνομιούχοι του δημόσιου τομέα, της διοίκησης, της ελεύθερης αγοράς. Και αν υπάρχουμε θα είμαστε φτωχοί, βυθισμένοι στη στασιμότητα.
Δ.Ν.
