Δεν πρόκειται για αγιογραφία αλλά αποτύπωση της πραγματικότητας
Η είδηση του θανάτου της Βασιλικής Χατζηαγγέλου με βρήκε το περασμένο Σάββατο 9 Μαρτίου με ανειλημμένες υποχρεώσεις που δεν μου επέτρεψαν να βρεθώ στο Σιδηρόκαστρο, να ανάψω ένα κερί στη μνήμη της και να την συνοδέψω στη τελευταία της κατοικία. Την γνώρισα από τις πρώτες ημέρες που ανέλαβε τα ηνία του Δήμου και διατήρησα μαζί της μία φιλία. Έως το 2010 σε τακτά χρονικά διαστήματα μιλούσαμε τηλεφωνικά.
Το πέρασμα της από το δημαρχιακό θώκο του Σιδηροκάστρου μόνο θετικά έχει να επιδείξει. Δεν πρόκειται για την αγιογραφία της αλλά μία αποτύπωση της πραγματικότητας.
Ενδεικτικά αναφέρω ότι είχε εξασφαλίσει ρύθμιση για τη επιχείρηση των Θερμοκηπίων ενώ είχε δώσει και 3,5 εκατομμύρια δραχμές από την τσέπη της για τα ασφάλιστρα των υπαλλήλων γιατί ήταν επισφαλείς οι συντάξεις τους.Με τις εύστοχες επιλογές της εκσυγχρονίστηκε το σφαγείο που απειλούνταν με λουκέτο ύστερα από έγγραφο της Ευρωπαϊκής Ένωσης επι θητείας υπουργού κ. Τζουμάκα.Άφησε 40 εκατομμύρια δραχμές πλεόνασμα όταν αποχώρησε από το Δήμο το 1998.
Δεν μπορώ να ξεχάσω το άγχος της και την εργώδη προσπάθεια της ώστε να αποκατασταθεί το ταχύτερο η γέφυρα Καλκάνη, που είχε κατεδαφιστεί ύστερα από πέρασμα φορτηγού Διεθνών Μεταφορών.
Το θέμα μονοπωλούσε την τοπική επικαιρότητα την πρώτη διετία της θητείας της. Ανοικτό μυαλό είχε πολύ καλή συνεργασία με τους τότε βουλευτές του ΠΑΣΟΚ Σερρών Γιάννη Ανθόπουλο, Βασίλη Βασιλακάκη και Αλέξανδρο Δαμιανίδη. Με τους δυο τελευταίους μάλιστα είχε συνεργαστεί για θέματα εκσυγχρονισμού του σφαγείου αφού επι των ημερών της υπηρέτησαν από τη θέση του υφυπουργού το Υπουργείο Γεωργίας.
Θα θυμάμαι την Βασιλική Χατζηαγγέλου, για την καλοσύνη της , την ευθύτητα της και την διάθεση προσφοράς που είχε για τους συνανθρώπους της. Ας είναι αιωνία η μνήμη της.
Δ.Ν.
Στη φωτογραφία του 1995 η Βάσω Χατζηαγγέλου στο Γραφείο της όταν ερχόταν ευχάριστα νέα ότι η γέυρα Καλκάνη θα κατασκευαστεί
