Ο όμορφος χάρτινος κόσμος των εφημερίδων
Με κέφι ξεκινά η μέρα μας στον χάρτινο κόσμο των εφημερίδων, μία μοναχική πορεία που γίνεται πιο όμορφη όταν συναντάς ανθρώπους που βρίσκονται στην ίδια συχνότητα μαζί σου, αποτελούν τους καθημερινούς σου συνομιλητές , εμπλουτίζουν τις γνώσεις σου, διευρύνουν τους ορίζοντες σου και σε τροφοδοτούν με απίστευτη ενέργεια.
Έναν τέτοιο άνθρωπο γνώρισα πρόσφατα, ζει και δημιουργεί στο Λεκανοπέδιο, το αντικείμενο του είναι διαφορετικό από το δικό μας, αλλά δημιουργεί στο ίδιο γήπεδο – εφόσον μου δώσει το ελεύθερο θα σας τον γνωρίσω μέσα από μία συνέντευξη που θα παρουσιάσουμε στο «Σ.Θ.».
Αγαπητοί αναγνώστες αυτές τις μέρες σκέφτομαι πάλι τα πρώτα χρόνια της ελεύθερης ραδιοφωνίας στις Σέρρες, την περίοδο της δημιουργίας στον σκληροτράχηλο κόσμο της ενημέρωσης. Θυμάμαι τις ραδιοφωνικές εκπομπές στο στούντιο της οδού Ιουστινιανού, έδρα του Ράδιο Έψιλον, τις πρωινές εκπομπές με τις μουσικές γέφυρες τα τραγούδια του Κώστα Χατζή, σε στίχους της Σώτιας Τσώτου που επέλεγε ο Γιάννης που εργαζόταν στην κονσόλα , εξπέρ του είδους, έδενε αρμονικά τα δημοσιογραφικά λόγια με την μουσική παίρνοντας ωραία μηνύματα από τον κόσμο που άλλαξε, όπως αλλάζει και σήμερα.
Θυμάμαι την ανασκόπηση του τοπικού Τύπου, την επαφή με το κοινό , ένα μωσαϊκό τόσο όμορφο, που έσπαγε την ρουτίνα της καθημερινότητας και σε οδηγούσε σε όμορφους δρόμους. Την διεύρυνση της κοινωνικότητας, τον διάλογο, την ζύμωση των ιδεών και απόψεων στο μετερίζι της ενημέρωσης.
Το γράψαμε και χθες ο δύσκολος χειμώνας μας αφήνει σε λίγο, ήδη ξημερώνει πιο νωρίς, σε δέκα μέρες (τελευταία Κυριακή του Μαρτίου- 27 του μήνα) θα αλλάξει η ώρα και μαζί θα τονωθεί το ηθικό, θα αναπτερωθεί η ελπίδα, αυτό το τροφοδοτικό συναίσθημα.
Δ.Ν.
