Οράματα, ελπίδες, λαχτάρες και απρόσμενα
Ήλθε και ο Φεβρουάριος.
Οι ήχοι από την πόλη μας ξυπνούν, μας θυμίζουν ένα ειδύλλιο και όσα δεν μπορέσαμε να ζήσουμε.
Όλα έγιναν τόσο σύντομα, τόσο άκαρδα, τόσο μελαγχολικά και όλα είναι χθες.
Ο πρώτος μήνας του 2023 πέρασε και εμείς με την προσμονή για το τι μας επιφυλάσσουν οι επόμενοι μήνες.
Τι μας επιφυλάσσει το υπόλοιπο της χρονιάς; Κανείς δεν ξέρει. Και μπροστά σ’ αυτό το άγνωστο, αδύναμοι, καχύποπτοι, γεμάτοι ερωτηματικά κάνουμε τον σταυρό μας και προχωρούμε στο μονοπάτι της ζωής.
Άντε να πάνε όλα καλά.
Όλοι μας με τις ίδιες σκέψεις. Μόνο που στην διαδρομή οι κοινωνικές και άλλες συνθήκες μας φέρνουν αντιμέτωπους.
Και μετά αρχίζουν οι εκνευρισμοί, οι κόντρες, τα προβλήματα, μπαίνει μπροστά η απληστία, η προσπάθεια να τα σαρώσουμε όλα, να κατακτήσουμε τα πάντα.
Αν είχαμε συνειδητοποιήσει ότι η ζωή είναι μικρή και η ματαιότητα κυρίαρχη των πάντων, το πρόσωπο μας θα άστραφτε από χαρά.
Ο ήλιος του Φεβρουαρίου όμως, του μήνα που γεννηθήκαμε – συμπίπτει με τη γέννηση του «Σ.Θ.» .
Και εκεί φωτίζονται τα οράματα και οι ελπίδες μας.
Με τις λαχτάρες και τα απρόσμενα.
Το βράδυ θα πάμε στην ταβέρνα με τον φίλο μας για έναν απολογισμό και αυτό που θα μείνει τελικά θα είναι ανάμνηση μίας καλής πράξης που ομόρφυνε τη ζωή μας.
Οι επιλογές στη ζωή είναι απόλυτα δικές μας. Η ζούγκλα πάντως δεν είναι το περιβάλλον μας.
Ο ήλιος παντοδύναμος, σαν την ψυχή μας θα ανατείλει σε λίγο.
Καλό μήνα.
Δ.Ν.
