Από την ευθύβολη πέννα του αείμνηστου Αντώνη Καρκαγιάννη
Με αφορμή την παρουσίαση του Βιβλίου δημοσιογράφου και συγγραφέα Βασίλη Τζανακάρη που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Μεταίχμιο» με τίτλο «ΣΜΥΡΝΗ 1919-1922» Στεργιάδης εναντίον Χρυσόστομου και παρουσιάστηκε το βράδυ της Δευτέρας 30 Σεπτεμβρίου στην αίθουσα του Κινηματοθεάτρου «Αστέρια» αλλά και την απάντηση που έδωσε ο ακάματος Σερραίος δημοσιογράφος Βασίλης Τζανακάρης σε ερώτημα που έθεσε για τις ευθύνες της Μικρασιατικής Εκστρατείας η συμπολίτισσα μας κυρίαΑλιώζη αναδημοσιεύουμε άρθρο του αείμνηστου δημοσιογράφου Αντώνη Καρκαγιάννη που φιλοξενήθηκε στη εφημερίδα «Η Καθημερινή» στις 1.12. 1998 με τον τίτλο ο «Πατριωτισμός» του Σαγγαρίου.
Έγραψε , πριν 21 χρόνια ο Θεσσαλός Δημοσιογράφος, αριστερών πεποιθήσεων Αντώνης Καρκαγιάννης τα εξής:
«Λίγο πριν από την εκστρατεία του Σαγγαρίου, συνήλθε μεγάλη πολιτικοστρατιωτική σύσκεψη, υπό την προεδρία του Βασιλέως Κωνσταντίνου. Όλοι ήσαν κατηφείς, αλλά κανείς του δεν μιλούσε για να πεί την αλήθεια. Εν τούτοις ήσαν βέβαιοι ότι η εκστρατεία θα κατέληγε στην καταστροφή του Ελληνικού στρατεύματος και του Ελληνισμού της Μικράς Ασίας.Αν κάποιος από αυτούς τολμούσε να προτείνει την υποχώρηση και την αναδίπλωση θα τον κατηγορούσαν οι άλλοι επι εθνική μειοδοσία. Ο Σαγγάριος ετέθη ως το αμετάθετο ότι του πατριωτισμού μας!
Τριάντα χρόνια αργότερα, η τότε Ελληνική(Α. Παπάγος) και Κυπριακή(Μακάριος- Γρίβας) ηγεσία έθεσαν νέα «όρια πατριωτισμού»: Την Αυτοδιάθεση και την Ενωση. Όποιος τολμούσε να εκφράσει αντίρρηση ή έστω επιφύλαξη ήταν προδότης του Εθνικού αγώνα. Ετσι το Κυπριακό εξελίχθηκε γρήγορα σε μία υπόθεση χαμένων ευκαιριών, με την ελληνική πλευρά να απορρίπτει κάθε πρόταση συμβιβαστικής λύσης, από φόβο μην κατηγορηθεί επι προδοσία.
Βρέθηκαν ο Κ. Καραμανλής και ο Ε. Αβέρωφ και είχαν το θάρρος να κλείσουν συμβιβαστική συμφωνία, αποδεκτή και από την Τουρκία. Κακή, στραβή,και ανάποδη η συμφωνία και προπαντός δύσκολη στην εφαρμογή της. Όμως δεν την ανατρέπεις μονομερώς, αν δεν έχεις τη δύναμη να πετύχεις κάτι καλύτερο. Ο Μακάριος κατήγγειλε τις συμφωνίες μονομερώς, έθεσε νέα όρια πατριωτισμού και το Κυπριακό πήρε το μοιραίο δρόμο του.(Ενας άλλος ιεράρχης σήμερα, ο κ. Χριστόδουλος εζήλωσε δόξα … Ταλεϋράνδου και με αχαλίνωτο λαϊκισμό προσπαθεί να μας θέσει τα δικά του «όρια πατριωτισμού! Ο θεός να βάλει το χέρι Του).
Σήμερα είναι οι πύραυλοι S-300 που τείνουν να μεταβληθούν σε … Σαγγάριο και Κόκκινη Μηλιά.Κανείς δεν ξέρει ποιοι ανέλαβαν την ευθύνη και πήραν την απόφαση να τους εγκαταστήσουν στην Κύπρο, δηλαδή στο στόμα του λύκου. Και κανείς δεν μας λέει αν πήραν τη απόφαση έπειτα από τεκμηριωμένη γνώμη της στρατιωτικής ηγεσίας. Αυτά λίγη πλέον σημασία έχουν.
Το βέβαιο είναι ότι έκαναν λάθος και το τραγικό ότι έχουν πολλούς λόγους να επιμείνουν στο λάθος, να μη αναγνωρίσουν και να μην υποχωρήσουν, και να οδηγήσουν την Ελλάδα και την Κύπρο σε επικίνδυνες περιπλοκές. Οι ηγέτες της Ελλάδας και της Κύπρου φοβούνται ότι αν υποχωρήσουν θα κατηγορηθούν «επι προδοσία» και θα ανατραπούν. Στην Ελλάδα ήδη ακονίζουν τα μαχαίρια τους(αν κρίνουμε από αυτά που σκόπιμα και μεθοδικά διοχετεύουν στον Τύπο για να ανατρέξουν εκείνο που θα … διαπράξει την «προδοσία» και θα αποφασίσει να εγκαταλείψει τους πυραύλους(μία που τους παραγγείλαμε) πλην της Κύπρου.
Και όμως,όλοι όσοι ήταν έτοιμοι να κατηγορήσουν τους άλλους για προδοσία έχουν και αυτοί τη γνώμη ότι ήταν λάθος η απόφαση να εγκατασταθούν οι πύραυλοι στην Κύπρο. Κανείς όμως δεν θέλει να αναγνωρίσει σε οποιονδήποτε την ευχέρεια να διορθώσει το λάθος. Και αν όλα πάνε στραβά(και υπάρχει μεγάλος κίνδυνος) θα ξαναμπούμε σε περίοδο πολιτικής υποκρισίας, αμοραλισμού και πατριδοκαπηλίας. Σε μία κρίσιμη περίοδο, κατά την οποία η χώρα μας και η Κύπρος προσπαθούν να αποκαταστήσουν τις παλιές συμμαχίες τους,να σφυρηλατήσουν νέες και να σταθεροποιήσουν τον ευρωπαϊκό τους προσανατολισμό. Αλήθεια, το καταλαβαίνουμε ότι υπάρχει κίνδυνος να ανατραπούν όλα;
Ίσως πρέπει να ξανασκεφθούμε τον πατριωτισμό μας, τι σημαίνει και ποιο είναι το περιεχόμενο του. Ο πατριωτισμός του Σαγγαρίου μόνο συμφορές μας έφερε…
