Η ομιλία – χαιρετισμός του Γ. Γραμματέα του Δήμου Ηράκλειας, Νικόλαου Γκόγκα
Εξαιρετικός ήταν ο χαιρετισμός του γενικού γραμματέα του Δήμου Ηράκλειας Νικόλαου Γκόγκα στην ημερίδα που διοργάνωσε ο Δήμος Ηράκλειας, την Κυριακή 1 Δεκεμβρίου στο κινηματοθέατρο Ηράκλειας, στη μνήμη του αείμνηστου οργανοπαίκτη- Μουσικού Μήτσου Χίντζου.
Την εκδήλωση συνδιοργάνωσαν η Περιφέρεια Κ. Μακεδονίας- Περιφερειακή Ενότητα Σερρών, ο Δήμος Ηράκλειας και το Λύκειο Ελληνίδων.
Ειδικότερα στον χαιρετισμό- ομιλία του ο Νικόλαος Γκόγκας ανέφερε τα εξής:
«Καλώς ήρθατε στη σημερινή εκδήλωση που αφορά ένα ιδιαίτερο μουσικό όργανο του τόπου μας, τον ζουρνά.
Η πολιτιστική και μουσική παράδοση έχει τη δύναμη ν’ αφήνει ανεξίτηλα αποτυπώματα, σε τέτοιο βαθμό, ώστε να προσδιορίζουν αλλά και να χαρακτηρίζουν την ταυτότητα ενός λαού.
Ο χρόνος με τη σειρά του – άλλοτε ως πεπαλαιωμένος γερο-σοφός και άλλοτε ως ηγούμενος ανανέωσης – έχει το δικό του αλάνθαστο, θα έλεγα, κριτήριο με το οποίο προσφέρει τα διαπιστευτήρια του στα παραδοσιακά στοιχεία.
Στη μουσική παράδοση του τόπου μας- και αναφέρομαι ιδιαίτερα στους ζουρνάδες- το διαπιστευτήριο που δόθηκε ήταν χωρίς ημερομηνία λήξης.
Ήταν σαν να υποσχόταν ο χρόνος πως η μουσική παράδοση των ζουρνάδων έχει να διανύσει πολλά χιλιόμετρα ακόμη.
Ότι έχει να γαλουχήσει πολλές γενιές ακόμη.
Και αυτό συμβαίνει γιατί, όταν η μουσική παράδοση είναι γνήσια, αυθεντική και λαϊκή, τότε ασπιδώνεται, γίνεται άτρωτη και δεν κινδυνεύει ούτε από τα κτυπήματα της νεοφοβίας, αλλά ούτε από τις προκλήσεις της νεοφιλίας.
Με τον όρο νεοφοβία εννοούμε τον φόβο απέναντι σε καινούργια μουσικά ακούσματα (όποια κι αν είναι αυτά) και με τον όρο νεοφιλία εννοούμε την τάση να υιοθετούμε οτιδήποτε καινούργιο η μοντέρνο και να εκφράζουμε αποστροφή για το παλιό, χαρακτηρίζοντας το- άδικα τις περισσότερες φορές- ως συντηρητικό.
Οι ζουρνάδες έχουν την ευγένεια και την υπομονή να μην ακυρώνουν τα άλλα είδη μουσικής και φυσικά ούτε να διεκδικούν να τα υποκαταστήσουν.
Με αυτή, λοιπόν, τη μουσική τους απήχηση και με τον αναγνωρίσιμο μανδύα της γνήσιας λαϊκότητας και όχι του λαϊκισμού, οι ζουρνάδες ήταν πάντοτε παρόντες σε γάμους, βαφτίσια, στις εύθυμες παρέες, σε τοπικές γιορτές και πανηγύρια.
Αλλά ακόμη και στους αγώνες παραδοσιακής πάλης ο ήχος των ζουρνάδων ενίσχυε το αθλητικό πνεύμα του ευ αγωνίζεσθαι, αναδεικνύοντας τη σωματική ρώμη, τη σωματική ακμή.
Εμείς οι παλιότεροι λέγαμε- όταν είχαμε γάμο- ότι έχουμε χαρά. Κι έτσι άρχιζαν οι προετοιμασίες.
Βασικό, όμως, προαπαιτούμενο ενός πετυχημένου γλεντιού στο γάμο, ήταν η εύρεση των κατάλληλων ζουρνατζήδων. Και φυσικά κυρίαρχο όνομα ήταν ο μπάρμπα- Μήτσος, τον οποίο τιμούμε σήμερα τόσο επειδή άφησε ανεξίτηλο το αποτύπωμα του όσο και γιατί άφησε πίσω του άξιους συνεχιστές.
Αξίζει ν’ αναφέρουμε ότι στην περιοχή του Δήμου Ηράκλειας ταυτίστηκαν οι ζουρνάδες με τον μπάρμπα- Μήτσο και έγιναν μουσικό τοπόσημο της παράδοσης μας. Μίας παράδοσης που ξεκινά από τα αρχαία χρόνια με τον οξύαυλο και έφτασε ως την εποχή μας να γίνει ζουρνάς στα χέρια πολλών μουσικών, προεξάρχοντος όμως του Μπάρμπα- Μήτσου, ο οποίος με τη δεξιοτεχνία του τον ανέδειξε και καθιέρωσε τους ζουρνάδες ως το ιδιαίτερο μουσικό χαρακτηριστικό του Δήμου Ηράκλειας και όχι μόνο.
Η σημερινή, λοιπόν εκδήλωση αποτελεί σπουδή σε ένα ταπεινό μουσικό όργανο, τον ζουρνά, που όμως με την ταπεινοφροσύνη του κέρδισε τις ψυχές μας έγινε ακάματος τροφοδότης της μουσικής μας παράδοσης.
Γι αυτό αξίζουν συγχαρητήρια στους συντελεστές αυτής της εκδήλωσης και τους ευχόμαστε να έχουν πάντα κουράγιο και δύναμη να αναδεικνύουν και να τιμούν τα διαμάντια της παράδοσης μας.
