Να γιατί νοιωθούν άσχημα οι κάτοικοι της έδρας του Δήμου Αμφίπολης
Συνηθίζω να βρίσκομαι στο χώρο των προγραμματισμένων ρεπορτάζ πολύ νωρίτερα από την έναρξή τους. Το ίδιο έπραξα και το πρωί της Δευτέρας 5 Ιουλίου. Ήμουν στο Ροδολίβος, για την προγραμματισμένη εκδήλωση διαμαρτυρίας των κατοίκων προκειμένου να αποτραπεί το κλείσιμο του υποκαταστήματος της Τράπεζας Πειραιώς, από τις 9.30.
Είδα την κινητικότητα που υπήρχε, την προετοιμασία για την εκδήλωση και συμμετείχα σε συζητήσεις που έγιναν πριν την εκδήλωση. Διαπίστωσα την πικρία των κατοίκων για τη διαφαινόμενη απώλεια από την αναστολή της λειτουργίας του υποκαταστήματος της Τράπεζας. Το πόσο σημαντικό θεωρούν να λειτουργεί Τράπεζα στον τόπο τους. Την θεωρούν ζωτικό πνεύμονα, ένα ισχυρό κίνητρο για να επισκεφθείς κανείς το Ροδολίβος, το άλλοτε ιστορικό κέντρο του Παγγαίου.
Οι κουβέντες με έκαναν να γυρίσω πίσω και να θυμηθώ τις συζητήσεις που είχα με τον Δήμαρχο Ροδολίβους , αείμνηστο Λάμπρο Πολυχρόνη, στα μέσα της δεκαετίας του 90.
Μετά το πέρας μίας ραδιοφωνικής συνέντευξης που μου είχε παραχωρήσει στο Ράδιο Ε- 103, το 1995, μου είχε πει:
«Όταν μιλούμε για Ροδολίβος Δημήτρη, μιλούμε για πόλη. Εμείς εδώ διαθέτουμε τα πάντα, όλες τις υπηρεσίες, το Ροδολίβος είναι κεφαλοχώρι , είναι κέντρο της περιοχής».
Εικοσιέξι χρόνια μετά από αυτή την συζήτηση, το 2021, παρά τις αλλαγές που έχουν επισυμβεί, το Ροδολίβος παραμένει το κεφαλοχώρι του Παγγαίου, έδρα του Δήμου Αμφίπολης. Με απώλειες, βέβαια, πληθυσμιακές αλλά και σε επίπεδο Υπηρεσιών.
Μακάρι οι προσπάθειες για την διατήρηση του υποκαταστήματος της Τράπεζας να τελεσφορήσουν.
Δ.Ν.
