Οι αναμνήσεις του Νιγριτινού παλαίμαχου από την καριέρα του στα Γήπεδα
- Σε ηλικία 20 ετών φόρεσε την φανέλα των Κιτρίνων την εποχή του διάσημου Ολλανδού προπονητή Ταίς Λίμπρεχτς
Του Δημητρίου Γ. Νάτσιου
Ο Γιώργος Δρογαλάς υπήρξε ένα από τα ποδοσφαιρικά ταλέντα του σερραϊκού ποδοσφαίρου στις αρχές της δεκαετίας του 80.Ξεκίνησε τα πρώτα του ποδοσφαιρικά βήματα με την φανέλα του ΑΟΝιγρίτας και στη συνέχεια αποτέλεσε πολύτιμη μονάδα της πανίσχυρης της ΑΕΝιγρίτας από το 1981 έως το 1983. Υστερα από τις εμπειρίες τριών ετών στην Εθνική ερασιτεχνική το καλοκαίρι του 1983 και σε ηλικία 20 ετών ο Γιώργος Δρογαλάς που αγωνιζόταν στη θέση του κεντρικού αμυντικού μεταγράφηκε μαζί με τον Νίκο Χατζηωαννίδη του Αρη Σκοτούσας στην ποδοσφαιρική ομάδα του Αρη Θεσσσαλονίκης.Το ταλέντο των δυο Σερραίων ποδοσφαιριστών εκτιμήθηκε από τον διάσημο Ολλανδό προπονητή των Κιτρίνων Ταϊς Λίμπρεχτς. Ο Γιώργος Δρογαλάς υπήρξε ποδοσφαιριστής του Αρη για 4.5 χρόνια. Τον συναντήσαμε το απόγευμα της περασμένης Δευτέρας στο Δημοτικό Γήπεδο Σερρών στο πλαίσιο του ποδοσφαιρικού αγώνα παλαιμάχων του Πανσερραϊκού και των παλαιμάχων της Θεσσαλονίκης. Πρόθυμος απάντησε στα ερωτήματα που του θέσαμε και θυμήθηκε παλιές όμορφες στιγμές στα Ελληνικά Γήπεδα.
Κύριε Δρογαλά υπήρξατε ταλέντο της δεκαετία του 80 στο Νομό Σερρών με παρουσία στη συνέχεια στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο
Ο Γιώργος Δρογαλάς αριστερά με τον παλιό του προπονητή Τάκη Ηλιάδη ποζάρουν στο φακό του “Σ.Θ.”
Ναι ξεκίνησα από την Νιγρίτα και αγωνίστηκα στη συνέχεια στον Αρη Θεσσαλονίκης, στη Δόξα Δράμας, και την Καλαμαριά. Ξεκίνησα να παίζω ποδόσφαιρο στη Νιγρίτα. Μετά την συγχώνευση του ΑΟΝ με την Προοδευτική και την δημιουργία της ΑΕΝ είχε συγκροτηθεί μία πολύ καλή ομάδα. Αγωνίστηκα ένα χρόνο στον ΑΟΝ και δυο χρόνια στην ΑΕΝιγρίτας στην Εθνική ερασιτεχνική. Θυμάμαι ότι ο φίλαθλος κόσμος ήταν προσηλωμένες στις ομάδες του τόπου του, τις στήριξε, τις ακολουθούσε σε όλα τα παιχνίδια και συμμετείχε σε όλες τις εκδηλώσεις. Υπήρχε βέβαια τα χρόνια εκείνα πάθος, παλμός και φανατισμός που μερικές φορές ξέφευγε και υπήρχαν ακρότητες. Θυμάμαι πιο έντονα την περίοδο 1982-1983 με την ΑΕΝ. Η ομάδα μας ήταν ακτύπητη και διατήρησε για 13 παιχνίδια το αήττητο. Δεν κατάφερε όμως να ανεβεί στην Γ Εθνική. Και την προηγούμενη χρονιά είχαμε καλή ομάδα αλλά δεν μπορέσαμε να ανταγωνιστούμε τις δυο ομάδες της Αλεξανδρούπολης. Είχε η ΑΕΝ πολλούς ταλαντούχους ποδοσφαιριστές και απόδειξη αυτού ήταν ότι μεταγράφηκαν στη συνέχεια αρκετοί σε σωματεία Α’ Εθνικής. Η αρχή έγινε με μένα και ακολούθησαν ο Μπακιρτζίδης στη Δόξα Δράμας, οι Ιλάς, Νικολαϊδης, Σελαλματζίδης στον Πανσερραϊκό. Ολοι όμως οι παίκτες της ΑΕΝ ήταν ταλαντούχοι και υπηρετούσαν το ποδόσφαιρο με ζήλο . Ανδρώθηκα ποδοσφαιρικά με τον Τάκη Ηλιάδη, ήταν ο άνθρωπος που μου έμαθε πολλά. Υπήρχε φοβερή πειθαρχία στην ομάδα και η ψυχολογία ήταν πολύ ανεβασμένη τις περιόδους που προπονητής ήταν ο Τάκης Ηλιάδης.
Από την παρουσία σας στην Α’ Εθνική τι θυμάστε περισσότερο;
Ο Γιώργος Δρογαλάς με τον παλιό του συμπαίκτη Γιώργο Τσιφούτη.
Ο Γιώργος Δρογαλάς αριστερά με τον παλιό συμπαίκτη του στον ΑΟΝιγρίτας, τον αίλουρο Τσιφίδα.
Ο Αρης μετά το 1984 προχώρησε σε μία μίνι ανανέωση και έδωσε ευκαιρίες σε νέους ποδοσφαιριστές να ενσωματωθούν στο ρόστερ μου. Όμως ας μην λησμονούμε ότι την εποχή εκείνη υπήρχαν τα συμβόλαια των ποδοσφαιριστών με τις πενταετίες και τις οκταετίες.Δεν μπορούσαν εύκολα να ανανεωθούν οι ομάδες. Η ανανέωση γινόταν τμηματικά.Καλές αναμνήσεις διατηρώ και από την Δόξα Δράμας αλλά και τον Απόλλωνα Καλαμαριάς.
Υπάρχει κάτι ιδιαίτερο που έχετε να θυμηθείτε από την καριέρα σας στο σωματείο του Αρη;
Την πρώτη χρονιά και συγκεκριμένα την περίοδο 1983-84 είχα αγωνιστεί ως βασικός ποδοσφαιριστής τα τελευταία έξι παιχνίδια με προπονητή τον Αντώνη Γεωργιάδη. Στη συνέχεια με τον Ταϊς Λίμπρεχτς την επόμενη χρονιά 1984-85 είχα κάνει ένα φανταστικό παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό του Γκμόχ. Ο Λίμπρεχτς μου είπε πριν το παιχνίδι. Θα σου αναθέσω μία αποστολή. Θα παίξεις «μάν του μάν» τον Ρότσα. Αν τα καταφέρεις θα κερδίσει ο Αρης. Όπως το είπε ο Λίμπρεχτς έτσι και έγινε. Ο Ρότσα την ημέρα εκείνη κτυπούσε μόνο κόρνερ και φάουλ. Εφερα σε πέρας την αποστολή που μου ανέθεσε ο προπονητής μου. Μπροστά σε 20 χιλιάδες κόσμο κερδίσαμε 2-1 τον πρωταθλητή Παναθηναϊκό που την χρονιά εκείνη αγωνίστηκε στο Κύπελλο Πρωταθλητριών και είχε αποκλειστεί στα ημιτελικά από την Λίβερπουλ. Αυτό το παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό έχει αποτυπωθεί γερά στη μνήμη μου. Στον Αρη θα μπορούσα να είχα καλύτερη παρουσία αν δεν ανέκοπτε την πορεία μου το στρατιωτικό και ένας τραυματισμός. Πήγα πίσω αγωνιστικά και αυτό λειτούργησε ανασταλτικά για τη μετέπειτα αγωνιστική μου παρουσία.
Ποια είναι η γνώμη σας για το Ελληνικό ποδόσφαιρο;
Είναι φτωχό, δεν αγωνίζονται Ελληνες ποδοσφαιριστές και αυτό είναι κάτι που με ενοχλεί. Ετσι όπως πάμε δεν θα υπάρχουν παλαίμαχοι ποδοσφαιριστές και τέτοιοι αγώνες όπως αυτός μεταξύ των παλαιμάχων του Πανσερραϊκού και των παλαιμάχων της Θεσσαλονίκης δεν θα διεξάγονται. Σήμερα είμαστε η τελευταία γενιά των παλαιμάχων του Αρη. Τα τελευταία 15 χρόνια στην ομάδα μας οι ποδοσφαιριστές είναι ξένοι, έρχονται για 1-2 χρόνια και στη συνέχεια φεύγουν.
