O μαθητής του Ζ. Μητλιάγκα που έσπασε τα ρεκόρ
- Η πολύχρονη διαδρομή του απερχόμενου δημάρχου στην τοπική Αυτοδιοίκηση
Του Δημητρίου Γ. Νάτσιου
Η 14η Νοεμβρίου 2010 ήταν η πιο ευτυχισμένη ημέρα στη ζωή του Πέτρου Αγγελίδη. Έπειτα από εννέα χρόνια από την αυτόνομη πορεία του στην αυτοδιοίκηση και τη γέννηση της «Δημοτικής Πρωτοβουλίας Σερραίων» στις 2 Δεκεμβρίου 2001 κατορθώνει να ανέβει στο δημαρχείο Σερρών και να αναδειχθεί πρώτη φορά ο πρώτος πολίτης του Δήμου Σερρών.
Εκείνες πράγματι τις ανέφελες ημέρες για τον ίδιο κανείς ίσως δεν θα περίμενε ότι θα ήταν ο ένοικος του δημαρχείου για 8,5 χρόνια σπάζοντας το ρεκόρ του αείμνηστου Ανδρέα Ανδρέου ο οποίος ήταν ο μοναδικός μετά την μεταπολίτευση που αναδείχθηκε για δυο συνεχόμενες θητείες δήμαρχος Σερρών (εκλογές του 1975 και του 1978).
Ο Πέτρος Αγγελίδης γιός Μικρασιάτη από τη Ευαγγελίστρια Σερρών εισήλθε στην τοπική Αυτοδιοίκηση το 1983 ως δημοτικός σύμβουλος του Γιώργου Γεωργούλα.
Από το 1995 υπήρξε δημοτικός σύμβουλος του Ζήση Μητλιάγκα όταν βρέθηκε στη αντιπολίτευση του Δήμου Σερρών μετά τις εκλογές του 1994.
Από το 1999 ως το 2000 υπήρξε αντιδήμαρχος του Ζ. Μητλιάγκα κατά την διάρκεια της δεύτερης δημαρχιακής του θητείας.
Οι αρχηγικές βλέψεις και τα πρώτα βήματα
Την εποχή που ο Πέτρος Αγγελίδης υπήρξε αντιδήμαρχος του Ζ. Μητλιάγκα
Από τότε φαινόταν ότι είχε αρχηγικές βλέψεις κάτι που επιβεβαιώνεται λίγα χρόνια αργότερα.
Το 2001 ενώ η θητεία του Ζ. Μητλιάγκα τρέχει και απομένουν πάνω από 15 μήνες για την ολοκλήρωση της μαζί με άλλους Σερραίους δημιουργεί την Δημοτική Κίνηση «Δημοτική Πρωτοβουλία Σερραίων» διακηρύσσοντας το ακομμάτιστο της Αυτοδιοίκησης.
Στις εκλογές του 2002 κατέρχεται για πρώτη φορά ως υποψήφιος δήμαρχος με ανεξάρτητο συνδυασμό και αποσπά ποσοστό πάνω από 20% και εκλέγει τρείς δημοτικούς σύμβουλους στο Δ.Σ. της περιόδου 2003-2006 στην οποία δήμαρχος ήταν ο Γιάννης Μωυσιάδης.
Στις δημοτικές εκλογές του 2006 αναδεικνύεται σε δεύτερη δύναμη, 250 ψήφους μόνο πίσω από τον εκλεγέντα δήμαρχο Γ. Βλάχο.
Παρά την ήττα δεν εγκαταλείπει τον αυτοδιοικητικό στίβο. Με συμπαραστάτες μία μεγάλη συμπαγή ομάδα που πιστεύει στο ακομμάτιστο της Αυτοδιοίκησης προετοιμάζεται για την εκλογική αναμέτρηση του 2010.
Το νομοσχέδιο του Καλλικράτη διευρύνει το εκλογικό Σώμα του Δήμου Σερρών ο οποίος ενσωματώνει τους δήμους Κ. Μητρούση, Σκουτάρεως, Λευκώνα και τις κοινότητες Ορεινής και Βροντούς.
Έχοντας ως αντιπάλους στις εκλογές τον Νομάρχη Σερρών την εποχή εκείνη Στ. Φωτιάδη ο οποίος είχε το χρίσμα του ΠΑΣΟΚ και τον Θ. Μηλίδη ο οποίος είχε την στήριξη της Ν.Δ., καταφέρνει να επικρατήσει πανηγυρικά στις εκλογές και να αναδειχθεί δήμαρχος.
Τη δεύτερη Κυριακή των εκλογών επικρατεί του Θ. Μηλίδη με διαφορά 20 περίπου ποσοστιαίων μονάδων.
Η πρώτη θητεία
Στην πρώτη του δημαρχιακή θητεία ως το 2010, προσπαθεί να οργανώσει τον Δήμο που έχει εντάξει άλλους πέντε αυτόνομους οργανισμούς ενώ παράλληλα προσπαθεί να αντιμετωπίσει τα μεγάλα ανοίγματα του Δήμου και το αγκάθι της έγκαιρης πληρωμής των προμηθευτών της.
Παράλληλα καταφέρνει να αλλάξει την αισθητική εικόνα της πόλης με την κατεδάφιση της δημοτικής αγοράς και τις παρεμβάσεις των βιοκλιματικών αναπλάσεων.
Οι εκλογές του 2014
Στις εκλογές της 25ης Μαΐου 2014 ο Πέτρος Αγγελίδης σπάζει ένα ρεκόρ. Αναδεικνύεται για δεύτερη φορά δήμαρχος Σερρών κόντρα στις προβλέψεις που τον ήθελαν να είναι ο χαμένος των εκλογών.
Οι εφορευτικές επιτροπές στις δύο τα ξημερώματα της Δευτέρας 26 Μαϊου καταμέτρησαν τις ψήφους και για τις δημοτικές εκλογές του Δήμου Σερρών και ανέδειξαν νικητή των εκλογών τον νυν δήμαρχο Πέτρο Αγγελίδη με διαφορά μόνο 13 ψήφων από τον Στέφανο Φωτιάδη.
Η δεύτερη θητεία
Στη δεύτερη θητεία του ο Πέτρος Αγγελίδης ολοκληρώνει τις παρεμβάσεις στο κέντρο της πόλης αλλάζοντας την φυσιογνωμία του ιστορικού και εμπορικού κέντρου με τη πεζοδρόμηση της οδού Κ. Καραμανλή (από το ύψος του δημαρχείου ως το ύψος του Εργατικού Κέντρου).
Το έργο του ασφαλώς θα αποτιμηθεί από τον ιστορικό του μέλλοντος.
Για τους αντιπάλους του ξεπέρασε τις ικανότητες του κερδίζοντας δυο φορές τις δημοτικές εκλογές, ενώ για τους υποστηρικτές του υπήρξε αποτελεσματικός δήμαρχος που αναδείχτηκε στο δημαρχιακό μέγαρο χωρίς την επίσημη στήριξη κόμματος, χάρις τις δυνάμεις του.
Τα υπέρ του….
- Ότι υπήρξε πεισματάρης και πέτυχε σχεδόν όλους τους στόχους του, πλην της απόδοσης των στρατοπέδων στο Δήμο Σερρών, στόχος που προσέκρουσε την άκαμπτη στάση του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας.
- Ότι εργάστηκε για ισόρροπη παρέμβαση στα χωριά και την πόλη.
- Ότι δεν χάιδεψε τα αυτιά των δημοτών, προτάσσοντας τη δύναμη της αλήθειας
- Ότι διατήρησε τη συνοχή του συνδυασμού του στο μεγαλύτερο διάστημα της θητείας του
- Ότι αξιολόγησε ότι δυο θητείες ήταν αρκετές για να ολοκληρώσει το έργο του και αποχώρησε οικειοθελώς από τα δημοτικά πράγματα.
Στα πλην του
- Η έλλειψη αναπτυξιακού οράματος, ιδίως στον τουρισμό, όπου κατά γενική ομολογία ο Δήμος Σερρών έχει μείνει πολύ πίσω.
- Ότι δεν τα κατάφερε στη μάχη της καθημερινότητας, παρότι υπήρξε μία από τις προτεραιότητες του. Είχε δημιουργήσει σχετική αντιδημαρχία. Απέτυχε στον στόχο αυτό ίσως γιατί δεν είχε τα κατάλληλα μέσα (εξοπλισμός)
- Ότι δεν «βρήκε» κοινό βηματισμό συνεννόησης με το ΕΒΕΣ
- Ότι δεν μπόρεσε να «σπάσει» την κατεστημένη δημοσιοϋπαλληλική νοοτροπία που υπάρχει στο Δήμο Σερρών, παρότι το προσπάθησε.
- Ορισμένες δημόσιες τοποθετήσεις, τον τελευταίο χρόνο της θητείας του ζημίωσαν την εικόνα της παράταξης του. Ο ίδιος ήταν απαλλαγμένος από το άγχος της επανεκλογής, έπρεπε όμως να μην παρασυρθεί γιατί κάποιοι αγωνίστηκαν για να εκλεγεί δήμαρχος.
