Από αδιαφορία και εγκατάλειψη
Με αφορμή ρεπορτάζ μας για την αξιοποίηση των εγκαταλελειμμένων κτιρίων του αστυνομικού τμήματος και των προσκόπων στην Σκοτούσα, αναρωτιόμαστε τι κατάρα είναι αυτή στον τόπο μας να αφήνουμε να ρημάζουν τα δημόσια κτίρια που δεν χρησιμοποιούνται πια. Δεκαετίες φθείρονται αναξιοποίητα τα κτίρια των παλιών νοσοκομείων Αλεξανδρούπολης, Καβάλας και Σερρών (μόλις τελευταία χρησιμοποιήθηκε ένα μικρό τμήμα του). Κτίρια χιλιάδων τετραγωνικών μέτρων αφημένα στην φθορά του χρόνου και την δράση των βανδάλων.
Τα κτίρια των πρώην στρατοπέδων καταρρέουν δεκαετίες τώρα. Μέρες ολόκληρες, μετά από κάθε βροχή, τρέχουν νερά από τις πλημμυρισμένες στέγες του και οι τοίχοι τους νοτίζουν με καταστρεπτική υγρασία.
Γίνεται τελευταία τόσος λόγος για την εικόνα των πανεπιστημίων μας – πνιγμένα στην μουτζούρα και την αφροντισιά. Προκαλεί απελπισία κάθε σύγκριση με τα αντίστοιχα εκπαιδευτικά ιδρύματα του εξωτερικού.
Όταν δεν σεβόμαστε, γενικά, τον δημόσιο χώρο, αναμενόμενο να αδιαφορούμε διπλά για τα παλιά κτίρια. Δεν χρειάζεται να πούμε αν θα άφηνε ποτέ ιδιώτης να καταρρέουν έτσι κτίρια ιδιοκτησίας του. Αλλά και τόση ανεπροκοπιά, τόση αδιαφορία, τόση έλλειψη φιλότιμου, τελικά, στην διαχείριση της δημόσιας περιουσίας;
«Σ.Θ.»
