Σε κλίμα συγκίνησης το 40νθήμερο μνημόσυνο
Την Παρασκευή 30 Νοεμβρίου τελέστηκε το 40νθήμερο μνημόσυνο υπέρ αναπαύσεως της ψυχής του αείμνηστου δημάρχου Νέας Ζίχνης Ανδρέα Δαϊρετζή. Πλήθος κόσμου κατέκλυσε τον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου Νέας Ζίχνης την ημέρα της εορτής του Αποστόλου Ανδρέα και άναψε ένα κερί στη μνήμη του ανθρώπου που ταύτισε το όνομα του με τη πιο δημιουργική περίοδο για το Δήμο Νέας Ζίχνης.
Η συγκίνηση ήταν διάχυτη σε όλη τη διάρκεια της εκκλησιαστικής λειτουργίας, του μνημοσύνου και τα λόγια παρηγοριάς που άκουσε η γυναίκα του Αναστασία και η αδελφή του Ελένη ήταν λόγια από καρδιάς από όσους βρέθηκαν το πρωί της περασμένης Παρασκευής στη Νέα Ζίχνη.Κάθισα και σκέφθηκα όλες αυτές τις μέρες τι διαφορετικό είχε ο Ανδρέας Δαϊρετζής και τόσος πολύς κόσμος έδωσε το «παρών» στο τελευταίο αντίο στις 23 Οκτωβρίου. Κατέληξα σε τούτο: Ότι ο Ανδρέας Δαϊρετζής υπήρξε απλός, αληθινός άνθρωπος που δεν προσποιούνταν, με τις αρετές και τα ελαττώματα που έχουμε όλοι μας.
Είχε μόνιμα τη σκέψη στον τόπο του. Ξέρω ότι τέτοια σημειώματα κινδυνεύουν να χαρακτηρίζονται αγιογραφίες και ο εκλιπών Ανδρέας Δαϊρετζής δεν θα το ήθελε, ούτε θα ήθελε να τον νεκρολογήσουμε. Θα προτιμούσε να μιλούμε γι’ αυτόν και τη ζωή του, όπως καθημερινά μιλούμε για ζωντανούς και πεθαμένους, όταν έχουμε λόγο να τους θυμόμαστε.
Μου μιλούσε συχνά για τα παιδικά του χρόνια, για τη Νέα Ζίχνη τις ομορφιές της περιοχής, την αγάπη του για τους ταπεινούς και καταφρονεμένους. Ανησυχούσε γιατί πίστευε ότι η οικονομική κρίση δεν μας έκανε σοφότερους ώστε να γυρίσουμε σελίδα, να εργαστούμε για να επανακάμψουμε.
Ο Ανδρέας Δαϊρετζής ήταν ένας άνθρωπος που σε εξέπληττε με τις γνώσεις του, το μνημονικό του. Η μοναδική γνησιότητα του αλλά και η δοτικότητα προς τους ανθρώπους προέκυψαν από τις αξίες με τις οποίες γαλουχήθηκε στο οικογενειακό του περιβάλλον αλλά και την κουλτούρα που απέκτησε διαβάζοντας βιβλία και εφημερίδες. Ήταν ένας άξιος τιμονιέρης ενός τόπου που έχει πολλούς λόγους για να τον θυμάται. Ας είναι αιωνία η μνήμη του.
Δ.Ν.
