Αι Νικόλας αύριο… Και γιορτάζουν πολλές εκκλησιές, πολλά χωριά, μαζί και το δικό μου, τα Ίβηρα. Θυμάμαι, πάντα τις ετοιμασίες να γίνονται σ’ όλο το χωριό για τον Αι Νικόλα… Η καθαριότητα του σπιτιού, το «στρώσιμο» το γιορτινό… Και μετά περιμέναμε τα Χριστούγεννα… Πάντα τη μέρα αυτή πηγαίναμε στην εκκλησία με το σχολείο. Κάθε τάξη με τη δασκάλα ή το δάσκαλό της δίπλα, να κάνουν «σσσσςς» στους… ανυπόμονους που βιάζονταν να τελειώσει η Λειτουργία και τους έπιανε μια… ανησυχία και μετά τα κεράσματα, νηστίσιμα συνήθως, λόγω Σαρακοστής…
Κάθε χρόνο τέτοια μέρα η σκέψη γυρίζει εκεί… Στον Αι Νικόλα των Ιβήρων…
Χρόνια πολλά, συγχωριανοί, και του χρόνου με υγεία!
