Δυστυχώς η «αντιλογική» έχει θέση στη ζωή και σε περιόδους πανδημίας
Η εικόνα του εορτασμού των γενεθλίων του προέδρου του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών Δημήτρη Βερβεσού, έχει πολλές αναγνώσεις.
Από τη μία η αποκρουστική εικόνα της αλαζονείας της εξουσίας. Δυστυχώς άνθρωποι που βρίσκονται στο περιβάλλον θεσμικών προσώπων αντλούν μία δύναμη που δεν την έχουν οι καθημερινοί άνθρωποι. Νοιώθουν ότι βρίσκονται στο απυρόβλητο, ότι μπορούν να κάνουν ότι θέλουν, ότι για αυτούς δεν ισχύουν οι απαγορεύσεις που επιβάλλει το καθεστώς της πανδημίας που ζούμε.
Μία δεύτερη πλευρά είναι η αυτή του «ξεσαλώματος» πολλών συμπατριωτών μας με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Ο Έλληνας δεν μπορεί πλέον να ζήσει χωρίς να βγάλει τα εν οίκω εν Δήμω, αν δεν κάνει την καθημερινή «κατάθεσή» του στο «διαδικτυακό καφενείο».
Μια τρίτη ανάγνωση είναι η τάση των νεοελλήνων να εκθέτουν ο ένας τον άλλον, τίποτε να μην γίνεται με εχεμύθεια. Βέβαια θα πει παρατηρήσει κανείς το θέμα είναι η πραγματοποίηση του μικρού πάρτι ή η δημοσιοποίηση του.
Και τα δύο θα λέγαμε εμείς. Το σίγουρο είναι ότι η δημοσιοποίηση του γεγονότος εξέπεμψε ένα πολύ αρνητικό μήνυμα προς την κοινωνία, από τον πρόεδρο, μάλιστα, του πρώτου και μεγαλύτερου επιστημονικού συλλόγου της χώρας και έδειξε την «αντιλογική» που έχει πάρει θέση στη ζωή μας, ακόμη και σε εποχές που απειλείται η ανθρώπινη ζωή από τον φονικό ιό.
Για ανθρώπους της επιστημονικής υπόστασης του κ. Βερβεσού ήταν, σε απλή γλώσσα, και ένα ρεζιλίκι. Φανέρωσε στην κοινωνία ότι άνθρωποι που κατέχουν υψηλά αξιώματα υποπίπτουν σε χοντρά λάθη , άλλοτε παρασυρόμενοι και άλλοτε γιατί περιστοιχίζονται από ανθρώπους χωρίς αυτοπειθαρχία ή πονηρούς κόλακες.
Ο πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών γνωρίζει την ταυτότητα αυτών που τον εξέθεσαν ανεβάζοντας το βίντεο των γενεθλίων και διανέμοντας φωτογραφίες από την εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε σε στενό κύκλο.
Ελπίζουμε το συμβάν να είναι διδακτικό για τον ίδιο, καθώς και για άλλα θεσμικά πρόσωπα, αναφορικά με τους ανθρώπους που τους περιστοιχίζουν.
“Σ.Θ.”
