Όταν με την αξία της γνώρισε την ποδοσφαιρική καταξίωση
- Μιλούν πρωταγωνιστές της εποχής Κέππας, Λιόνδας, Στοϊλας
Του Δημητρίου Γ. Νάτσιου
Μία από τις πιο λαμπρές σελίδες στην ιστορία του ποδοσφαιρικού σωματείου Αστραπή Βαμβακοφύτου γράφτηκε την αγωνιστική περίοδο 1985-86. Παρότι αγωνιζόταν στη μικρή και άσημη κατηγορία (πρωτάθλημα της Β’ κατηγορίας της ΕΠΣ Σερρών) η ποδοσφαιρική ομάδα του Βαμβακοφύτου βγαίνει δυναμικά στο προσκήνιο του σερραϊκού ποδοσφαίρου, όχι κατακτώντας κάποιο τρόπαιο αλλά, κερδίζοντας την ποδοσφαιρική καταξίωση και αποσπώντας τα ευμενή σχόλια της φίλαθλης κοινής γνώμης. Τη χρονιά εκείνη είχε συντελεστεί μία ποδοσφαιρική επανάσταση στο Βαμβακόφυτο, η οποία στηρίχθηκε στο πολύ καλό ποδοσφαιρικό υλικό, την άψογη συνεργασία του Δ.Σ. της ομάδας με τον προπονητή Γ. Αποστολίδη και την μεγάλη στήριξη που είχε στο σωματείο από τον φίλαθλο κόσμο.
Είχε προηγηθεί η μεγάλη σχολική επιτυχία του Γυμνασίου Βαμβακοφύτου την περίοδο 1984-1985 η οποία είχε κατακτήσει το πανελλήνιο πρωτάθλημα τη Λάρισα.(Την επόμενη χρονιά η ομάδα του Λυκείου Σιδηροκάστρου, στην οποία αγωνιζόταν αρκετοί βαμβακοφυταίοι ποδοσφαιριστές, έφθασε στα ημιτελικά του πανελληνίου πρωταθλήματος Λυκείων με προπονητή το Παύλο Παυλίδη άλλα αποκλείστηκε στην Καβάλα με σκόρ 12-13 στη διαδικασία των πέναλτυ)
Η σοφή επιλογή του Γ. Αποστολίδη
Η ομάδα της Αστραπής Βαμβακοφύτου της περιόδου 1985-86 με την ενδεκάδα που παρατάχθηκε σε κάποιον αγώνα:Ορθιοι αριστερά: Δημήτριος Οχταπότης, Ιωάννης Τσιντσάρης, Γιώργος Λιόνδας, Νίκος Στοϊλας Διαμαντής Ρίμπας, Γαβριήλ Λιόντας.
Το καλοκαίρι του 1985 το Δ.Σ. της Αστραπής Βαμβακοφύτου προχωρά σε μία προπονητική επιλογή που ξεπερνούσε τα συμβατικά της όρια. ΄Επεισε τον παλαίμαχο ποδοσφαιριστή του Πανσερραϊκού Γιώργο Αποστολίδη, ο ποίος την εποχή εκείνη εργαζόταν στις κορυφαίες του Νομού, που είχαν πρωταγωνιστικό ρόλο το πρωτάθλημα της Α’ κατηγορίας της ΕΠΣ και εκπροσωπούσαν το Νομό Σερρών σε κατηγορίες εθνικού επιπέδου ( Δ΄ εθνική, εθνική ερασιτεχνική, ειδικό Πρωτάθλημα) να αναλάβει το τιμόνι της ομάδας.
Ο ερχομός του Γ. Αποστολίδη, ενός μεθοδικού επαγγελματία προπονητή θα «δέσει» απόλυτα με το μεράκι της διοίκησης, το πλούσιο ταλέντο του Βαμβακοφυταίου ποδοσφαιριστή και την δίψα του για διάκριση.
Το Βαμβακόφυτο θα διεκδικήσει με αξιώσεις τη άνοδο στην κατηγορία των μεγάλων του σερραϊκού ποδοσφαίρου και θα παίξει σπουδαίο ποδόσφαιρο. Θα χάσει τη άνοδο στο γήπεδο της σε ένα παιχνίδι εντός έδρας με τη έμπειρη ομάδα του Αδελφικού με σκορ 0-1.
Τη χρονιά εκείνη θα κάνει τη μεγάλη έκπληξη στον θεσμό του κυπέλλου, αποκλείοντας τον δυνατό την εποχή εκείνη Εθνικό Σιδηροκάστρου στη διαδικασία των πέναλτυ, ύστερα από το άκαρπο 0-0.
Προσπαθήσαμε να φωτίσουμε εκείνη την ποδοσφαιρική χρονιά ορόσημο για τους Βαμβακοφυταίους αναζητώντας ορισμένους από τους πρωταγωνιστές της εποχής.
Μας μίλησαν το μέλος της διοίκησης Γιώργος Κέππας του Ηλία και οι ποδοσφαιριστές Γιώργος Λιόνδας και Νίκος Στοϊλας.
Υπήρχε καλό κλίμα
Ο Τερματοφύλακας Διαμαντής Ρίμπας (αριστερά) με τον Νίκο Στοιλα.
Ο Γιώργος Κέππας του Ηλία ήταν μέλος της διοίκησης της Αστραπής με εξαιρετική μνήμη ανέφερε στο «Σ.Θ.»
«Την χρονιά εκείνη το Δ.Σ. της ομάδας συγκροτήθηκε από ανθρώπους που ήταν φίλοι και συνομήλικοι σχεδόν. Η έλευση του Γ. Αποστολίδη, ενός ανθρώπου καταξιωμένου στο χώρο του ποδοσφαίρου σε συνδυασμό με το καλό υλικό που διέθετε η ομάδα έφερε το αποτέλεσμα που είχαν την τύχη να παρακολουθήσουν οι φίλαθλοι»
«Μεγάλη προσωπικότητα ο Αποστολίδης»
Ο Γιώργος Λιόνδας ( αριστερά) με τη φανέλλα της Αστραπής στο παιχνίδι ντέρμπυ με την Αγία Παρασκευή το 1986. Στη συνέχεια ο ταλαντούχος ποδοσφαιριστής μεταγράφηκε στον Ηρακλή, την εποχή που προπονητής ήταν ο Ανγκε Σίμονσον.
Ο ποδοσφαιριστής Γιώργος Λιόνδας μαθητής Α’ Λυκείου την εποχή εκείνη θυμάται ότι η επιλογή του Γ. Αποστολίδη δημιούργησε κάτι διαφορετικό.
΄Ηταν ο Γ. Αποστολίδης, «μία μεγάλη προσωπικότητα που σου ενέμπνεε σεβασμό , μας έμαθε αυτός ο άνθρωπος να αγαπήσουμε τη προπόνηση, τον συναγωνισμό, την ευγενή άμμιλα, το καθαρό παιχνίδι, τις αρχές και τις αξίες του αθλητισμού»
Θέλω να τον ευχαριστήσω τον Γ. Αποστολίδη γιατί μας δίδαξε τη σωστή συμπεριφορά μέσα και έξω από το γήπεδο. Είχα πάρει μεταγραφή αργότερα στον Ηρακλή, πέρασα από το Μακεδονικό, την Κοζάνη, την Σάμο, την Ναύπακτο ενώ πέρασα από τον Πανσουλιακό και τον Οδυσσσέα Αναγέννησης στη Δ΄ Εθνική.
«Ας έμενε ο Αποστολίδης άλλα δυο χρόνια πολλοί θα είχαν άλλοι τύχη»
Οι ποδοσφαιριστές της Αστραπής Νίκος Στοίλας αριστερά, και Πασχάλης Κούνιος.
Ο Νίκος Στοϊλας, μαθητής Λυκείου , ποδοσφαιριστής της Αστραπής θυμάται ότι εκείνη την περίοδο υπήρχε μία εξαιρετική φουρνιά ποδοσφαιριστών, συνομήλικων που ερχόταν να προστεθούν σε σύνολο έμπειρων παικτών που αγωνιζόταν από το 1980.
«Ήμασταν πολλοί τυχεροί που ανέλαβε την ομάδα ο Γ. Αποστολίδης, ένας φθασμένος προπονητής με διακρίσεις. ΄Ηταν ένας μεγάλος δάσκαλος για όλους μας, γιατί μας έμαθε να προσπαθούμε για το καλύτερο, να μην διαμαρτυρόμαστε στους διαιτητές για τις αποφάσεις τους , να σεβόμαστε τους αντιπάλους μας. Πιστεύω ότι αν ο Γ. Αποστολίδης εργαζόταν άλλα δυο χρόνια πολλοί παίκτες θα είχαν καλύτερη τύχη.»
Δεν μπορώ να ξεχάσω, δηλώνει ο Νίκος Στοϊλας, ότι ο Γιώργος Αποστολίδης μας είχε σαν παιδιά του. Όταν είχε κρύο, μας πήγαινε με το αυτοκίνητο του μέχρι το σπίτι μετά την προπόνηση.
Το έμψυχο υλικό
Βαμβακόφυτο 86-87. Η ομάδα της Αστραπής Βαμβακοφύτου της περιόδου 1986-87. Αριστερά κάτω με τις φόρμες ο Νίκος Μπάρκογλου, προπονητής της ομάδας εκείνη την περίοδο.
Την εποχή εκείνη στο Βαμβακόφυτο αγωνιζόταν ο τερματοφύλακας Διαμαντής Ρίμπας, ο Πασχάλης και ο Συμεών Κουλιάλης, ο Γαβριήλ Λιόντας, ο Γιώργος Ναούμης, ο Γιώργος Λιόνδας, ο Νίκος Στοΐλας, ο Γιάννης Γκένιος( είχε αγωνιστεί στους ερασιτέχνες του Πανσερραϊκού επί Χρ. Αρχοντίδη) ο 30χρονος επιθετικός Γιώργος Γκρίνιος, ο οποίος ερχόταν κάθε Κυριακή από τη Θεσσσαλονίκη όπου ζούσε, να βοηθήσει την ομάδα( ήταν γυμνασμένος) ο Πασχάλης Κούνιος, ο Δημήτρης Οχταπότης ο Γιάννης Τσιντσάρης, ο Δημήτρης και ο Θωμάς Κέππας, ο Γιάννης Καράς, ο Νίκος Βισέρης και ο Γιάννης Γκένιος.
Οικογενειακό κλίμα
Η ομάδα μετά από κάθε αγώνα συγκεντρωνόταν στην καφετέρια του Γιώργου Κιοσσέ. Οι διοικούντες της Αστραπής φρόντιζαν για το καλύτερο. Βελτίωσαν τις εγκαταστάσεις, το γήπεδο που ήταν με φίλερ ποτιζόταν , ανακαίνισαν τα αποδυτήρια και τα μπάνια των ποδοσφαιριστών.
Μία πανστρατιά φιλάθλων ακολουθούσε την ομάδα με 2 λεωφορεία και αρκετά Ι.Χ. σε κάθε παιχνίδι. Κάθε ομάδα περίμενε να αγωνιστεί με το Βαμβακόφυτο γιατί το παιχνίδι ήταν εμπορικό.
Η διοίκηση της Αστραπής
Την διοίκηση αποτελούσαν οι:
Δημήτριος Κέππας του Θωμά πρόεδρος, Γιώργος Κέππας του Ηλία, γενικός γραμματέας, ο Τσίντσιος Ιωάννης του Χρήστου, έφορος , ο Κιοσσές Θεόδωρος του Ηλία, Μιχάλης Μήλτσιος του Δημητρίου, αντιπρόεδρος , ο Συμεών Τσίντσιος του Ιωάννη, γενικών καθηκόντων, δημοσίων σχέσεων , εκτελούσε ακόμη και χρέη «κατασκόπου» ( παρακολουθούσε τα παιχνίδια προσεχών αντιπάλων της ομάδας).