Η συναρπαστική πορεία του και οι διαψεύσεις του
Ο Δημήτρης Αραμπατζής υπήρξε εκδότης του «Σ.Θ.» για 51 χρόνια . Γεννήθηκε στην Πεντάπολη Σερρών το 1934. Ήταν το πρώτο παιδί (ακολούθησαν η αδελφή του Αλεξάνδρα και ο αδελφός του Αθανάσιος) του πρόσφυγα, Μικρασιάτη Αλέξανδρου Αραμπατζή και της γηγενούς αγρότισσας Φωτεινής Μπαρμπαλιού.
Έμαθε τα πρώτα του γράμματα στην Πεντάπολη και γνώρισε τις δυσκολίες και τις στερήσεις της ζωής μέσα από την Κατοχή και τον Εμφύλιο, όπως όλα τα παιδιά της εποχής του.
Βοηθούσε τους γονείς στις αγροτικές εργασίες, την καπνοκαλλιέργεια κυρίως που αποτελούσε την κύρια αγροτική παραγωγή των χωριών της περιοχής, έμαθε όμως να αγαπά τα γράμματα, τη γνώση.
Ο πατέρας του αγωγιάτης (ασχολούνταν με τις μεταφορές), βιοπαλαιστής, πλην όμως ανοικτόμυαλος άνθρωπος πήρε το ρίσκο και αναζήτησε την τύχη του στην πόλη των Σερρών ανοίγοντας καφενείο.
Έτσι, το 1950 περίπου, που η οικογένεια θα εγκατασταθεί στις Σέρρες (στην περιοχή των Καμενικίων), ο μικρός Δημήτρης θα φοιτήσει στο Α΄ Γυμνάσιο Αρρένων Σερρών
Κάτω από τις ιδιαίτερα δύσκολες συνθήκες της περιόδου αποφοίτησε από την Παιδαγωγική Ακαδημία Θεσσαλονίκης (1959), υπηρέτησε ως δάσκαλος στο Χριστός («αυστηρός αλλά καλός και προπάντων δίκαιος», έλεγαν γι΄ αυτόν παλιοί του μαθητές) ενώ τα καλοκαίρια εργαζόταν στην Αγροτοένωση Σερρών ως προϊστάμενος συνεργείου συγκέντρωσης αγροτικών προϊόντων, κερδίζοντας από την πρώτη χρονιά την εμπιστοσύνη και την εκτίμηση του τότε οικονομικού διευθυντή της ΕΑΣ Βίκτωρα Παραλίκα ο οποίος την διηύθυνε υποδειγματικά.
Η φιλομάθεια του και ο αστείρευτος ζήλος του για μόρφωση ανωτάτου επίπεδου τον οδηγούν να αποφοιτήσει από την Νομική Σχολή του «Αριστοτελείου» Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης το 1970 (με συγκίνηση διηγούνταν πολλά χρόνια αργότερα ότι απουσία χρημάτων αναγκάστηκε να κλέψει ένα βιβλίο Ποινικής Δικονομίας από το βιβλιοπωλείο του Σάκκουλα στη Θεσσαλονίκη για να μπορέσει να διαβάσει το μάθημα και να δώσει εξετάσεις. Πολλά χρόνια αργότερα επεδίωξε να συναντήσει τον ιδιοκτήτη του βιβλιοπωλείου για να του αποκαλύψει το ατόπημα και να του δώσει το αντίτιμο του βιβλίου).
Οι παλιότεροι τον θυμούνται ως έναν λεπτοκαμωμένο, ευγενή, ευθυτενή, σικάτο νέο της εποχής που φρόντιζε πάντα την εξωτερική του εμφάνιση.
Η δίωξή του και οι διαψεύσεις του
Εκδρομή σχολείων Άνω κ Κάτω Χριστού.(1967 περίπου)(Από αριστερά : Δημ. Αραμπατζής – Άλλος Δασκαλος – Παύλος Μυστακίδης – Δάσκαλος Στυλιανός Μυστακίδης)
Υπηρέτησε ως εκπαιδευτικός Πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης σε χωριά του Νομού Σερρών (Σκοτούσα, Κάτω Χριστός) και βίωσε, όπως ο ίδιος έγραψε στο Βιβλίο του «Ο Χθεσινός κόσμος», τη γοητεία του διωκόμενου για την αντιδικτατορική του δράση – όταν στερήθηκε με την Ι’ συντακτική πράξη το 1968 το «ηθικό του κύρος ως κρατικού λειτουργού της Πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης».
Μέσα από τα βιώματα, τα διαβάσματα και τις συναναστροφές του είχε πιστέψει στον σοσιαλισμό, ακόμη και σε αυτόν τον υπαρκτό που εφαρμόστηκε στις χώρες του Ανατολικού μπλόκ, και οραματιζόταν μια κοινωνία πιο δίκαιη, δίχως πόνο και στερήσεις, πλην όμως βλέποντας την πραγματικότητα, μέσα από τα ταξίδια του, αναθεώρησε τις απόψεις του.
Δραστήριος και πάντα ανήσυχος ως νέος είχε ενεργό δράση στον συνδικαλισμό, συνεργατισμό (υπήρξε μέλος και πρόεδρος Δευτεροβαθμίων συνδικαλιστικών οργανώσεων και συλλόγων) ενώ διετέλεσε και νομαρχιακός σύμβουλος της επαρχίας Σιντικής (αιρετός), με Νομάρχη διορισμένο, από τον Ιούλιο του 1979 έως το Αύγουστου του 1981. Διετέλεσε επίσης και πρόεδρος του Συλλόγου Δαρνακοχωριτών Ν. Σερρών.
Μέχρι που τον πρόδωσε η υγεία του υπήρξε ένας άνθρωπος βαθιά σκεπτόμενος, με γνήσιες ευαισθησίες, προσήλωση στις αρχές και τις αξίες του και μια διαρκή αναζήτηση για έναν καλύτερο κόσμο.
Φυσιολάτρης και περιπατητής του άρεσε να συζητά με φίλους και γνωστούς κατά τη διάρκεια των μακρών του περιπάτων.
Η σχέση με τον Τύπο
Η ανάμειξη του με τον Τοπικό Τύπο ξεκίνησε με την εβδομαδιαία εφημερίδα «Πανσερραική» το 1964, συνεχίστηκε το 1970 με το «Σ.Θ.» και το 1989 με την ημερήσια εφημερίδα «Ακριτική Φωνή».
Εργάστηκε σκληρά για τη καθιέρωση του «Σ.Θ.» ως μαχητικής εφημερίδας, με γνώμη και παρέμβαση στα πράγματα, και καθιέρωσε στήλες με κοινωνικό και πολιτιστικό περιεχόμενο. Άλλωστε ήταν γνωστό το πάθος του για την παράδοση και τα έθιμα του τόπου, κάτι που μετουσιώθηκε στην έκδοση του βιβλίου του «Ο Χθεσινός κόσμος» (τρείς τόμοι).
Μαζί με τον αδελφό του Αθανάσιο ( Σάκη) ήταν, επί πολλά έτη, από τους λίγους εκδότες και δημοσιογράφους του επαρχιακού Τύπου που ανέδειξαν τη σημασία του επαρχιακού Τύπου, άνοιξαν διαύλους επικοινωνίας και παρέμβασης στο κέντρο των Αθηνών και συμμετείχαν σε κορυφαίες δημοσιογραφικές αποστολές καλύπτοντας συναντήσεις προέδρων Δημοκρατίας, πρωθυπουργών αλλά και επιχειρηματιών.
Μετά το 1990, με τον άνεμο που έφερε η ελεύθερη ραδιοφωνία και Τηλεόραση, ενίσχυσε το δημοσιογραφικό δυναμικό της εφημερίδας με δημοσιογράφους – συντάκτες ύλης και προχώρησε στην επέκταση των εκδοτικών δραστηριοτήτων με την αγορά του ραδιοφωνικού σταθμού ΗΧΩ FM ( 1996) και «Δίκτυο- Τηλεόραση» ( 1998) μαζί με τον αδελφό του Αθανάσιο.
Το 2005 ο Δημήτρης Αραμπατζής παρέδωσε τη σκυτάλη της εκδοτικής επιχείρησης στον γιό του Αλέξανδρο. Παρά την συνταξιοδότησή του, συνέχισε να είναι παρών στην έκδοση μέσα από τις στήλες του. Επισκεπτόταν την αίθουσα σύνταξης της εφημερίδας για να συνομιλήσει με το προσωπικό, να μεταφέρει κάτι που είδε στην αγορά στην πρωινή του πορεία, ήθελε να ζει τον παλμό της έκδοσης του φύλλου.
Ήταν ευχάριστος, προσηνής και ανοικτός με το προσωπικό της εφημερίδας, πρότεινε συχνά μία συγκέντρωση για φαγητό, για να σπάσει η μονοτονία της δουλειάς και για να μοιραστεί σκέψεις.
Όσο ακόμα του επέτρεπε η υγεία του, έστω σε προχωρημένη ηλικία, επισκέπτονταν και τα απογεύματα τα γραφεία της εφημερίδας διακριτικά, χωρίς να ενοχλεί κανέναν, προετοιμάζοντας τις στήλες του.
Ο Δημήτρης Αραμπατζής δημιούργησε μια δεμένη οικογένεια με την αγαπημένη του γυναίκα Όλγα Αραμπατζή και απέκτησε δυο παιδιά, τον Αλέξανδρο και την Φωτεινή, στα οποία – μεταξύ άλλων – μετέδωσε την απαράμιλλη φιλομάθεια του, τις αρχές και το ήθος του. Ευτύχησε να τα δει να πραγματοποιούν στιβαρές σπουδές στη νομική και σε άλλες επιστήμες και να συνεχίζουν τη ζωή τους με εξαιρετικά πετυχημένη επαγγελματική και επιχειρηματική δραστηριότητα σε άλλους τομείς.
Είδε και χάρηκε τη συνέχεια της ζωής με τον εγγονό του που φέρει το όνομά του, Δημήτρης Αλ. Αραμπατζής, ενώ η κόρη του Φωτεινή, στα δυσμάς του βίου του πατέρα της, έφερε στη ζωή και το δεύτερο εγγονάκι του, την Αρίστα Αραμπατζή Τόμας.