Τριετές μνημόσυνο για την Αναστασία Νάτσιου
Τελέστηκε το Σάββατο 1η Δεκεμβρίου το τριετές μνημόσυνο υπέρ αναπαύσεως της ψυχής της μητέρας μου Αναστασίας Νάτσιου. Άνθρωποι που έζησαν τη μητέρα μου, στενοί μας συγγενείς από το χωριό μας Βαλτερό, το χωριό της μητέρας μου Δασοχώρι, συγγενείς μας από την Αμμουδιά, βρέθηκαν στην εκκλησία Αγίας Τριάδας Βαλτερού και άναψαν ένα κερί στη μνήμη της.
Για τον πατέρα μου Γιώργο, για μένα και τη αδελφή μου Ζωή ο Δεκέμβριος του 2015 μας επεφύλαξε μία ανατροπή και μας βύθισε στη θλίψη. Χάσαμε τη μάνα μας που έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 64 ετών, ύστερα από μία ολιγόμηνη και άνιση μάχη που έδωσε.
Αυτά τα τρία χρόνια δεν υπάρχει μέρα που να μην έχει περάσει από το νου μας και τη σκέψη μας. Είναι πάντα πλάι μας, όπως ήταν βράχος και δοτική όλη της τη ζωή, φροντίζοντας να μας παρέχει τα πάντα για να διευκολύνει τη ζωή μας.
Είχα γράψει αρκετά για την μητέρα μας, τον ιδιαίτερο τρόπο της κοινωνικότητας που ανέπτυξε στα χρόνια της επίγειας ζωής της. Όπως είχε δομήσει το νοικοκυριό της, έτσι πρόσεχε τα πάντα. Φερόταν ωραία σε όλους τους ανθρώπους και η γλυκιά της κουβέντα ήταν βάλσαμο για όσους τη συναναστράφηκαν. Εμάς μας καμάρωνε, μας ενθάρρυνε και μας συμβούλευε να προσπαθούμε να κατακτήσουμε την καταξίωση με τις δικές μας δυνάμεις. Τέτοιες μέρες μου έρχεται στο νου ο τρόπος που οργάνωνε τις οικογενειακές συναντήσεις την περίοδο των γιορτών, τις εκπλήξεις που μας έκρυβε προσφέροντας ένα δώρο, μία κουβέντα αγάπης και ανθρωπιάς.
Ήταν ο ιδανικός άνθρωπος, πιστεύω, για να σου τονώσει την αυτοπεποίθηση, κάτι που είχε η παλιά γενιά. Απεχθανόταν την προχειρότητα, την ασχήμια στην συμπεριφορά και αγωνιζόταν να δώσει με αξία στον άνθρωπο και τις πραγματικές του ανάγκες. Η μητέρα μου ήταν μία άξια Δασοχωρίτισσα που αγάπησε πολύ το χωριό μας, το Βαλτερό και αγαπήθηκε από τους ανθρώπους του.
Μάνα, όσοι σε ζήσαμε μέρα με τη μέρα, σε ευχαριστούμε για άλλη μία φορά για όλα.
Ας είναι αιωνία η μνήμη σου.
Δ.Ν.
