Ιερό προσκύνημα στην καρδιά του ιερού Δωδεκαημέρου
Την ευωδιάζουσα Ιερά Εμβάδα του Αγίου Εφραίμ θα υποδεχτεί το Σάββατο 2 Ιανουαρίου, στις 5 το απόγευμα, ο Ιερός Καθεδρικός Ναός του Αγίου Γεωργίου Νιγρίτας.
Όπως σημειώνεται στο σχετικό δελτίο Τύπου:
«Η αγία μας Ορθόδοξος Εκκλησία, η Νύμφη του Χριστού και φιλόστοργη μητέρα όλων μας είναι ενδεδυμένη με πορφύρα και βύσσο, που την εξύφαναν τα αίματα των μαρτύρων, τα δάκρυα των ασκητών, η σωφροσύνη των παρθένων και οι αρετές όλων των αγίων, που το Άγιο Πνεύμα έκανε να αναλάμψουν σε κάθε εποχή, με κάθε τρόπο και σε κάθε τόπο. Ποιός μπορεί να απαριθμήσει αυτό το “νέφος των μαρτύρων”(Εβρ.12, 1) που μας περιβάλλει;
Οι μυριάδες των αγίων που μνημονεύονται στα συναξάρια και τα μαρτυρολόγια της Εκκλησίας μας δεν αντιπροσωπεύουν παρά ένα μικρό μέρος αυτής της μεγάλης στρατιάς των αγίων. Είναι οι λεγόμενοι γνωστοί άγιοι που τιμούμε στις λατρευτικές μας συνάξεις. Πόσοι άραγε είναι οι αφανείς άγιοι, που παραμένουν άγνωστοι στους ανθρώπους και γνωστοί μόνο στο Θεό;
Κατά καιρούς μερικοί από αυτούς τους αγνώστους αγίους ευδοκεί ο Θεός να “φανερωθούν” με θαυμαστό τρόπο στη ζωή της Εκκλησίας, για να τιμώνται όπως τους αρμόζει, αλλά και για να βοηθούν, να παρηγορούν και να στερεώνουν την πίστη των χριστιανών· δια μέσου δε των λειψάνων τους να παρέχουν την Θεία Χάρη. Αυτοί αποτελούν το τάγμα των “Νεοφανών” αγίων, που λάμπουν σαν άστρα φωτεινά στο νοητό στερέωμα της Εκκλησίας, όπως οι άγιοι Ραφαήλ, Νικόλαος και Ειρήνη, ο άγιος Φανούριος και ο άγιος Εφραίμ της Νέας Μάκρης, ο Μεγαλομάρτυς και Θαυματουργός, στον οποίο και θα αναφερθούμε λόγω μιας ιδιαίτερης και συγκινητικής ευλογίας, ή μάλλον παρουσίας πλέον του ιδίου του αγίου στην ζωή της ενορίας μας.
Ο Άγιος Εφραίμ, κατά κόσμο Κωνσταντίνος Μόρφης, γεννήθηκε στα Τρίκαλα στις 14 Σεπτεμβρίου 1384 μ.Χ. Έμεινε ορφανός από πατέρα σε μικρή ηλικία μαζί με τα άλλα εφτά αδέλφια του, τη δε φροντίδα τους, μετά τον Θεό, ανέλαβε η ευσεβής μητέρα του. Σε ηλικία 14 ετών, για να αποφύγει τον εξισλαμισμό και τα γενιτσαρικά σώματα, εισήλθε στην ακμάζουσα τότε σταυροπηγιακή Ιερά Μονή του Ευαγγελισμού της Υπεραγίας Θεοτόκου του όρους των Αμώμων (Καθαρών) της Αττικής. Ο Άγιος Εφραίμ ακολούθησε με ένθεο ζήλο τον Χριστό, και διέπρεψε με την λαμπρότητα της ζωής του και τους πόνους της αθλήσεως του στο όρος των Αμώμων Αττικής (Περιοχή Νέας Μάκρης). Αξιώθηκε ακόμα να λάβει το μέγα Μυστήριο της Ιεροσύνης, το χάρισμα να υπηρετεί το άγιο θυσιαστήριο, σαν άγγελος Θεού, με φόβο Θεού και πολλή κατάνυξη.
Το 1416 μ.Χ. οι Τούρκοι εισέβαλαν και λεηλάτησαν την Αττική και ανάγκασαν το Δούκα των Αθηνών να δηλώσει υποταγή στο Σουλτάνο. Το 1424 μ.Χ. οι Τούρκοι εισέβαλαν βιαίως στη Μονή του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου και έσφαξαν όλους τους Πατέρες της Μονής. Ο Άγιος απουσίαζε στη σπηλιά του πάνω στο βουνό για προσευχή και μόλις επέστρεψε αντίκρισε έντρομος τα πτώματα των Πατέρων. Αφού τους έθαψε, ακολούθως θρήνησε γοερώς. Τον επόμενο χρόνο, την 14η Σεπτεμβρίου 1425 μ.Χ., επανήλθαν οι βάρβαροι και βρήκαν τον Άγιο. Τον συνέλαβαν και άρχισαν τα μαρτύρια του, που τελείωσαν στις 5 Μαΐου 1426 μ.Χ. ήμερα Τρίτη και ώρα 9 το πρωί. Τον κρέμασαν ανάποδα σ’ ένα δένδρο, που σώζεται ακόμα, τον κάρφωσαν στα πόδια και το κεφάλι, και τέλος το καταπληγωμένο και μαρτυρικό σώμα του το διαπέρασαν με αναμμένο ξύλο και έτσι παρέδωσε την αγία του ψυχή στον στεφανοδότη Χριστό.
Μετά από μισή χιλιετία ευδόκησε ο φιλάνθρωπος Θεός και φανερώθηκαν, ύστερα από πολλές εμφανίσεις του ιδίου του Αγίου Εφραίμ και πολλών άλλων θαυμαστών γεγονότων, όλα όσα σήμερα γνωρίζουμε, τα οποία επιβεβαιώθηκαν με την εύρεση των μαρτυρικών και χαριτοβρύτων λειψάνων του Αγίου. Το 1945 η μοναχή τότε Μακαρία πήγε στα ερείπια της αρχαίας μονής του Ευαγγελισμού του Όρους Αμώμων, στη βορειοανατολική πλευρά του Πεντελικού όρους. Διαμόρφωσε ένα κελάκι εκεί και άρχιζε να καθαρίζει τα ερείπια του παλαιού Ναού για να τον ανακατασκευάσει. Εκεί πολλές φορές διαλογιζόταν ότι σε εκείνα τα χώματα είχαν ζήσει κατά την πάροδο των αιώνων μοναχοί και προσευχόταν να γνωρίσει ή να της φανερωθεί κάποιος από αυτούς. Μια φωνή, αρχικά σιγανή αλλά με τον καιρό δυνατότερη στην ψυχή της, της έλεγε: «Σκάψε εδώ και θα βρεις αυτό που επιθυμείς».
Έτσι στις 3 Ιανουαρίου 1950 μ.Χ. ανέθεσε σε εργάτη το σκάψιμο του συγκεκριμένου σημείου που της υποδείκνυε η φωνή. Αν και ο εργάτης ήταν αρνητικός και ήθελε να σκάψει οπουδήποτε αλλού παρά σε αυτό το σημείο, τελικά, μετά από τις εκκλήσεις και τις προσευχές, ο εργάτης πείστηκε και ξεκίνησε να σκάβει. Το σημείο είχε ένα μισογκρεμισμένο τζάκι, τοίχο και πράγματα που κατεδείκνυαν ότι εκεί κάποτε υπήρχε κελί κάποιου μοναχού. Το πρώτο εύρημα, ένα κρανίο. Μάλιστα, ο χώρος ανέδυε μια ευωδιά. Με προσοχή , η Ηγουμένη Μακαρία έβγαλε όλο το σκήνωμα και το τοποθέτησε σε μία θυρίδα που ήταν πάνω από τον τάφο. Ήταν φανερό ότι επρόκειτο για κληρικό καθώς το ράσο του είχε παραμείνει άθικτο. Το βράδυ, διαβάζοντας τον Εσπερινό, η Ηγουμένη άκουσε βήματα. Ο ήχος ερχόταν από τον τάφο, αντηχώντας έως την πόρτα της εκκλησίας. Εκεί τον πρωτοαντίκρισε. Ήταν ψηλός με μάτια μικρά στρογγυλά, με μακριά μαύρα γένια που έφταναν στο λαιμό, ντυμένος με τη μοναχική αμφίεση. Στο ένα χέρι είχε μία φλόγα και με το άλλο ευλογούσε. Της ζήτησε να τον βγάλουν από αυτήν τη θυρίδα που τον είχαν. Την επόμενη κιόλας μέρα η Ηγουμένη καθάρισε τα οστά και τα τοποθέτησε σε μια θυρίδα στον Ιερό Ναού.
Το ίδιο βράδυ ο Άγιος φανερώθηκε στον ύπνο της, την ευχαρίστησε και της φανέρωσε και το όνομά του: Εφραίμ! Το λείψανο του Αγίου Εφραίμ φυλάσσεται εκεί από τότε και καθημερινά εκατοντάδες πιστών το επισκέπτονται ζητώντας από τον Άγιο την ευλογία και τη βοήθειά του. Ο Άγιος με τη χάρη του Θεού έχει κάνει χιλιάδες θαύματα. Ο Άγιος Εφραίμ γιορτάζεται δύο φορές το χρόνο, στις 3 Ιανουαρίου η εύρεση των τιμίων Λειψάνων του, και στις 5 Μαΐου το μαρτυρικό του τέλος.
Το 2011 το Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως με την υπ’ αριθμ. 217/2-3-2011 Πατριαρχική και Συνοδική Πράξη κατέταξε τον Άγιο Εφραίμ στο επίσημο ορθόδοξο εορτολόγιο και έκτοτε τιμάται πανηγυρικά από ολόκληρη την Ορθόδοξη Εκκλησία, σε όλη την οικουμένη.
Πριν από λίγο καιρό, ο άγιος Εφραίμ ηυδόκησε να επισκεφθεί την πόλη μας αλλά και ολόκληρη την περιοχή μας, με έναν εντελώς απρόσμενο και απροσδόκητο τρόπο! Μετά από μια επίσκεψή μας, για υπηρεσιακούς λόγους, στο μοναστήρι που αναπαύεται το ιερό του σκήνωμα η γερόντισσα της μονής μας ανακοίνωσε ότι θα μας παραχωρούσε μια ιερή εμβάδα (υπόδημα) του Αγίου, ώστε οι πιστοί της περιοχής μας που δυσκολεύονται να κάνουν το μακρινό ταξίδι μέχρι την Νέα Μάκρη της Αττικής να έχουν την δυνατότητα να προσκυνούν τον άγιο Εφραίμ και να προστρέχουν στην χάρη του όποτε έχουν ανάγκη της αρωγής του! Έμπλεοι πνευματικής χαράς και συγκινήσεως εκλάβαμε την κίνηση αυτή της ηγουμένης ως θέλημα του ίδιου του αγίου να έρθει κοντά μας και φέτος στις 3 Ιανουαρίου, μνήμη της ανακομιδής των λειψάνων του αγίου, θα υποδεχθούμε με την δέουσα λαμπρότητα και τιμή το ιερό αυτό εξ’ επαφής λείψανο του αγίου, το οποίο για αρκετό καιρό βρισκόταν στα τίμια πόδια του αγίου και το οποίο εις το εξής θα φυλάσσεται στον ιερό μας Ναό, ώστε μαζί με τον άγιο Γεώργιο και τους άλλους αγίους προστάτες μας, να είναι αντιλήπτορας και βοηθός στις ανάγκες των πιστών που με πίστη θα προστρέχουν στη χάρη του, που τόσο άφθονα παρέχει σε όσους τον έχουν ανάγκη.
Έτσι με αισθήματα συγκίνησης και χαράς ανακοινώνουμε στην ευλάβεια και στην αγάπη σας, με την ευλογία του Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου μας κ.κ. Θεολόγου, ότι το προσεχές Σάββατο 2 Ιανουαρίου στις 5 το απόγευμα θα υποδεχθούμε στην αυλή του Ναού μας την ευωδιάζουσα Ιερά Εμβάδα του Αγίου Εφραίμ. Στην συνέχεια θα τελεστεί ο Εσπερινός. Η Ιερά Εμβάδα θα τεθεί σε προσκύνηση μέχρι την Δευτέρα 4 Ιανουαρίου.
Καλούνται όλοι οι ευλαβείς και φιλάγιοι Χριστιανοί να έρθουν για να προσκυνήσουν την χάρη του Αγίου».